ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ

Έχει αρκετά φανάρια στους δρόμους της πόλης που είναι καμμένα. Αν είσαι ακινητοποιημένος, μάταια θα περιμένεις να δεις το πράσινο για να ξεκινήσεις. Αντί για πράσινο να περιμένεις το μαύρο του φαναριού. Χρώμα εκκίνησης το μαύρο, συνεννοηθήκαμε;

ΗΛΙΟΣ ΤΙΜΩΡΟΣ!

Κάποτε, στην δεκαετία του '70 ας πούμε, μπορούσαμε να καθίσουμε αντίκρυ στον ήλιο και να νιώσουμε την ευεργετική του επίδραση στο νευρικό μας σύστημα. Τότε, η αγαπημένη συνήθεια των ηλικιωμένων ήταν να "μαζεύουν ήλιο"! Όλη αυτή η παρατεταμένη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία πρόσφερε μια αίσθηση γλυκιάς παράλυσης. Σήμερα, κάτι τέτοιο μοιάζει ανέφικτο. Ακόμα και ελάχιστα δευτερόλεπτα αρκούν για να νιώσουμε το κάψιμο στο δέρμα μας. Τα θλιβερά δελτία ηλιοθεραπείας και τα αντηλιακά με διάφορους δείκτες προστασίας έρχονται να μάς υπενθυμίσουν ότι η αίσθηση της γλυκιάς παράλυσης είναι οριστικά και αμετάκλητα χαμένη. Τυχεροί όσοι πρόλαβαν να την ζήσουν. Οι υπόλοιποι, ας ετοιμάζουν λαϊκά δικαστήρια στον ήλιο...

ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ!

H περιώνυμη φυλακή του Αλκατράζ, τόπος όπου ο φυλακισμένος θα μπορούσε να αφήσει τα κόκαλά του, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες ντροπές του σωφρονιστικού συστήματος στις ΗΠΑ. Στις 21 Μαρτίου 1963 το Αλκατράζ θα έκλεινε όχι γιατί είχε ιδρώσει το αυτί των Αμερικανών από τις συνεχόμενες εκκλήσεις του κόσμου, αλλά για οικονομικούς λόγους. Το Αλκατράζ είχε πολλές λειτουργικές ανάγκες και αυξημένα έξοδα συντήρησης. Το ασύμφορο της συντήρησης, λοιπόν, έκανε την αμερικανική κυβέρνηση να κλείσει το Αλκατράζ. Με λίγη προπαγάνδα, το σφράγισμα των φυλακών θα μπορούσε να περάσει στην κοινή γνώμη ότι είχε γίνει για ανθρωπιστικούς λόγους. Τώρα, το Αλκατράζ αποτελεί μέρος του θεάματος και προσελκύει τα πλήθη των τουριστών. Τα έσοδα από την επισκεψιμότητα των τουριστών είναι μια πολύτιμη εισροή χρημάτων στην αμερικανική οικονομία.