Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΚΑΛΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΡΧΟΝΤΕΣ...

Η μάνα έχει ξαμολήσει τα παιδιά της να πούνε τα κάλαντα. Η μαμά καραδοκεί και,μόλις τα παιδιά αποχωρούν από το μαγαζί που είχαν πει τα κάλαντα, προτάσσει επιτακτικά την ανοικτή παλάμη και ζητάει τα λεφτά. Τα παιδιά χωρίς να χαρούν τα χρήματα ,τα παραδίδουν στην εποπτεύουσα αρχή και ενθαρρύνονται για συνεχόμενες "εξορμήσεις".

Το παραπάνω γεγονός μου θύμισε έναν επιχειρηματία που στις εποχές της ευμάρειας στεκόταν στην είσοδο του μαγαζιού του και μετρούσε, με την πλάτη στους πελάτες και ρίχνοντας κλεφτές ματιές δεξιά και αριστερά, τα χρήματα επιτόπου. Όλη αυτή η εικόνα φανέρωνε έναν άνθρωπο απίστευτα άπληστο!

Φαίνεται ότι το μόνο εθιμοτυπικό για μερικούς ανθρώπους είναι η συλλογή χρημάτων...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου