Μια μεγάλη περίοδο άρνησης κυοφορεί εξίσου μια μεγάλη κατάφαση!Περπατούσα σήμερα στην Εγνατία και είδα γραμμένο σε έναν τοίχο το αρκετά δημοφιλές σύνθημα "Η Παιδεία δεν είναι εμπόρευμα". Το σύνθημα που έβλεπα, είχε παραποιηθεί από κάποιον που είχε μεριμνήσει ώστε να σβήσει το "δεν". Το σύνθημα λοιπόν,στην καινούρια του μορφή, μας πληροφορούσε ότι η άρνηση της πραγματικότητας υπήρξε ουσιαστικά η πρώτη φάση κατανόησης και αποδοχής της πραγματικότητας. Η ιδεολογία της άρνησης, αυτή η άρνηση στην υπηρεσία της άρνησης, έφερε πιο κοντά την πραγματικότητα και την κατέστησε πιο αδυσώπητη. Σε γνώση και σε επίπεδο συνείδησης, τα αποτελέσματα υπήρξαν πενιχρά.Τώρα, είμαστε στη φάση που "η Παιδεία είναι εμπόρευμα και θα πεις κι ένα τραγούδι". Τουλάχιστον, το τραγούδι να 'ναι το δικό μας δημιούργημα!
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου