Οι διαφημίσεις που μάς πλασσάραν κατά τη διάρκεια της χούντας και λίγο μετά την πτώση της, ήταν διαφημίσεις για γέλια και για κλάματα. Ήταν διαφημίσεις που γίνονταν και απευθύνονταν σε τηλεθεατές χαμηλότατης νοημοσύνης. Φαίνεται ότι την εποχή εκείνη υπήρχε μια αλαφράδα και αστοχασιά που έβρισκε έκφραση και στο πεδίο της διαφήμισης. Κάθε φορά που τυγχάνει να ξαναβλέπω διαφημίσεις εκείνης της εποχής , αναζητώ τα αίτια της κακογουστιάς τους.
Το τελευταίο διάστημα στην τηλεόραση, παίζει μια διαφήμιση για ένα τυρί που είναι ιδανικό για τοστ. Η παρακολούθησή της μου προκαλεί μια απίστευτη θυμηδία. Η διαφήμιση μιμείται την εκπομπή "Κυριακή στο χωριό". Ένας δαιμόνιος ρεπόρτερ προσεγγίζει με το μικρόφωνο την πλατεία ενός χωριού. Εκεί, είναι συγκεντρωμένες κάποιες γυναίκες που παρουσιάζουν εδέσματα της τοπικής κοινωνίας. Η κυρα Φεβρωνία, είναι κάτι σαν "πρεσβευτής της καλής γεύσης". Εκπροσωπεί τις υπόλοιπες κυρίες και μάς παρουσιάζει το μυστικό της επιτυχίας ενός τοστ! Ένας κύριος με μαύρα γυαλιά την περιστοιχίζει και εκτελεί την εντολή της να προθερμάνει την τοστιέρα. Κατόπιν, το φημισμένο κίτρινο τυρί μπαίνει ενδιάμεσα σε δύο φέτες ψωμιού και προτού "πρεσαριστεί" από τις θερμαινόμενες πλάκες, σταυρώνεται τρεις φορές! Η συνέχεια είναι σε όλους σας γνωστή. Το τυρί λιώνει και το τοστ παραδίδεται στις ορέξεις του δαιμόνιου ρεπόρτερ. Ανάμεσα σε ήχους από κλαρίνα και κελαρυστό νεράκι, το τοστ γίνεται ένα πεντανόστιμο έδεσμα.
Γειά στα χέρια σου, κυρα Φεβρωνία!!!
Γειά στα χέρια σου, κυρα Φεβρωνία!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου