Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΑΛΗΨΗ ΣΚΕΨΗΣ

Τα στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μας είναι άκρως διδακτικά αρκεί να θέλουμε να διδαχτούμε απ' αυτά. Από το ειδικό και το συγκεκριμένο πηγαίνουμε στο πιο γενικό και αφηρημένο. Προχτές, σε μια τράπεζα που διέθετε δύο μηχανήματα αυτόματης ανάληψης βρισκόταν κόσμος που περίμενε να κάνει ανάληψη χρημάτων. Τα δύο μηχανήματα είναι δίπλα το ένα στο άλλο και σε περίοδο αιχμής σχηματίζονται δύο παράλληλες σειρές ανθρώπων που περιμένουν να κάνουν ανάληψη . Προχτές, λοιπόν, υπήρχε μόνο μια σειρά με καμιά δεκαριά ανθρώπους να περιμένουν υπομονετικά. Κάποια στιγμή, πλησιάζει μια γυναίκα και ρωτάει αν το διπλανό μηχάνημα λειτουργεί. Στην ερώτησή της απαντά ένας κύριος « Δεν ξέρω. Για να μην πηγαίνει κανείς, δεν θα λειτουργεί!». Η κυρία, λοιπόν, δεν μένει ικανοποιημένη από την απάντηση και σπεύδει από μόνη της να διαπιστώσει την λειτουργία του άλλου μηχανήματος. Πράγματι, το μηχάνημα δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα και η κυρία παραλαμβάνει τα χρήματά της και τελειώνει σύντομα την δουλειά.

Για το παραπάνω περιστατικό θα μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε και να το προσπεράσουμε χωρίς να του αποδώσουμε ιδιαίτερη σημασία. Ωστόσο, ένα τέτοιο γεγονός είναι μια καλή αφορμή για την διατύπωση προβληματισμών και διαπιστώσεων σχετικά με την ανάληψη δράσης , με τα κίνητρα των συμπεριφορών μας και την παθητικότητα της κοινωνίας μας. Εξηγούμαι: Στο περιστατικό που περιγράφω έχουμε την ουρά δέκα ανθρώπων που απλά επαναλαμβάνουν αυτό που κάνει ο προηγούμενος. Κοινώς, ακολουθούν την πεπατημένη. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να κοιτάξει την λειτουργία του διπλανού μηχανήματος ίσως επειδή «οι πολλοί έχουν πάντα δίκιο και δεν σφάλλουν ποτέ». Έλα, όμως, που μια γυναίκα αναλαμβάνει δράση και άθελά της γκρεμίζει το ιδεολόγημα της ευθυκρισίας των πολλών. Οι πολλοί βαριούνται και αναπαράγουν μηχανιστικά τις κυρίαρχες αντιλήψεις χωρίς να μπαίνουν στην διαδικασία να κρίνουν και να αφιερώσουν χρόνο στην προσωπική διερεύνηση. Προτιμότερη είναι η αγελαία κατάσταση από τις μεμονωμένες δράσεις. Προτιμότερη η ασφάλεια και η προστασία του κοπαδιού από τον μοχθηρό λύκο που παραμονεύει τους θαρραλέους  που θα ξεμυτίσουν από το κοπάδι.

 Το μπούγιο που υπερτερεί αριθμητικά καθορίζει τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και, δυστυχώς, ακόμη δεν έχουν εφευρεθεί τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης  της σκέψης…