ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ

Δύο κοπελίτσες κατεβαίνουν τον δρόμο. Καθώς διασταυρώνομαι μαζί τους, τις ακούω να μιλάνε για ένα γεγονός του παρελθόντος. Φαίνεται πως υπάρχουν κενά μνήμης και η μία της παρέας αναλαμβάνει να ζωηρέψει τις αναμνήσεις. Η ανάκληση του παρελθόντος γεγονότος γίνεται με την φράση "φορούσα εκείνες τις ψηλές μπότες"! Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, σκέφτομαι, ξετυλίγεται όλο το κουβάρι της μνήμης που είναι όλο τυλιγμένο με το νήμα της υπερβολικής αυταρέσκειας και ματαιοδοξίας.Τελικά, το μόνο νήμα που κόβεται είναι αυτό της ζωής. Πρώτα η ψυχή και μετά το χούι...

"ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ"

Tα συσσωρευμένα κεφάλαια στις τράπεζες διαρκώς μετακινούνται.Το πλήγμα που δέχεται το περίφημο ελβετικό απόρρητο των τραπεζών έχει κάνει πολλούς από τους πλούσιους να χάσουν, κυριολεκτικώς, τον ύπνο τους. Διαβάζω πως δεκάδες δισεκατομμύρια σε τράπεζες της Ελβετίας μεταφέρθηκαν από τους κατόχους τους σε τράπεζες της Κύπρου, στην Σιγκαπούρη και σε άλλες Ασιατικές χώρες. Κύπρος και Ασία είναι ο επίγειος παράδεισος για όλα τα πλουσιόπαιδα που αυτόν τον καιρό ζούνε την δική τους κόλαση...

ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

Eίναι εγγεγραμμένη η στιγμή του θανάτου στον γενετικό μας κώδικα;Αν αποκωδικοποιούσαμε τον γενετικό κώδικα θα μπορούσαμε να μάθουμε για πόσο καιρό ακόμη θα ζήσουμε; Θα θέλαμε να ξέρουμε την ακριβή στιγμή που θα λέγαμε το ποίημα; Προσωπικά, δεν θα το ήθελα! Με ένα απλό πείραμα που κάνω στον εαυτό μου, αντιλαμβάνομαι γιατί δεν θα επεδίωκα να γνωρίζω τον χρόνο του θανάτου μου.Υποθέτω μια χρονική περίοδο κατά την οποία φτάνω στα όρια των βιολογικών μου αντοχών και διαπιστώνω ότι ο χρόνος συρρικνώνεται δραματικά.Με πιάνει ένα μικρό σύγκρυο όταν μπαίνω στην διαδικασία να προσδιορίσω χρονικά το τέλος της ύπαρξής μου.Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να μετράνε αντίστροφα και ούτε επιθυμούν να γνωρίζουν την στιγμή του θανάτου τους. Ίσως γι΄αυτό παραμένουν τάφοι με χρονολογία ανοιχτή- κάπως έτσι δεν το διατύπωσε ο Καρυωτάκης;

Υ.Γ Υπήρξαν περιπτώσεις ανθρώπων που προέβλεψαν επακριβώς τον χρόνο του θανάτου τους!

ΧΡΕΩΣΤΙΚΑ

Στην πιάτσα της αγοράς σέβονται αυτούς που χρωστάνε.Ο δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτούς που χρωστάνε και σε αυτούς που αναμένουν να εισπράξουν τα χρωστούμενα είναι μονίμως ανοιχτός.Οι μπαταχτσήδες θα πρέπει να παραμένουν ζωντανοί για να μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους.Η σχέση ανάμεσα σε αυτούς που χρωστούν και σε αυτούς που έχουν να λαμβάνουν είναι μια σχέση εξάρτησης και στενής διαπροσωπικής επαφής.Όλο και περισσότερο πιστεύω πως αυτός που χρωστάει κάνει μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δημιουργήσει σχέση και να νιώσει πως υπάρχει μέσα στο πεδίο των αφιλόξενων κοινωνικών σχέσεων που, όπως όλα, έχουν εμπορευματοποιηθεί. Αν σου χρωστάω, ψάξε να με βρεις...

ΤΟ ΓΡΑΦΤΟ ΜΑΣ

Η Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο(1882-1980) υπήρξε δασκάλα της Μαρίας Κάλλας. Διαβάζω στο βιβλιαράκι της εφημερίδας "Χρήμα" πως η Ντε Ιντάλγκο έπινε, έτρωγε, κάπνιζε και γλεντούσε χωρίς όρια. Με τόσες καταχρήσεις κάποιος θα πίστευε ότι δεν θα ζούσε για πολλά χρόνια! Αντιθέτως, η Ντε Ιντάλγκο πέθανε σε πολύ βαθιά γεράματα. Η αλήθεια είναι ότι, μάλλον, υπήρξε γυναίκα ελεύθερη και απαλλαγμένη από τις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής και απεχθανόταν την ιδέα να λογοκρίνει τα ένστικτά της. Σε γενικές γραμμές φαίνεται πως εκείνος ο άνθρωπος που ζει μια ζωή χωρίς απαγορεύσεις επιταχύνει την φθορά του σώματος και της ψυχής. Για την Ντε Ιντάλγκο η ελευθερία να πράττει με βάση τα ένστικτα, τον αυθορμητισμό και τις ανάγκες της ήταν κάτι που της πρόσφερε μεγάλη ικανοποίηση που λειτουργούσε ευεργετικά στον ψυχισμό και επιμήκυνε τον χρόνο της ζωής της. Σίγουρα είναι όλα γραμμένα στον γενετικό μας κώδικα;

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ

H Boυλγάρα υπάλληλος με τις κοτσίδες μπαίνει μέσα στο λεωφορείο. Μετράει κεφάλια επιβατών και ελέγχει τις ταυτότητες. Αποχωρώντας, απευθύνεται σε όλους εμάς τους άγνωστους επιβάτες και μας εύχεται "καλό βράδυ". Φεύγοντας από το τελωνείο του Προμαχώνα σκέφτομαι πως οι ευχές μας είναι πολύ περιορισμένες στον χρόνο. Η συμπαθής Βουλγάρα, αντί να προτιμήσει ένα "νάστε καλά" που θα μπορούσε, κάλλιστα, να αφορά το υπόλοιπο της ζωής μας, διάλεξε μια ευχή πολύ κοντινή στον χρόνο.Το βράδυ πέρασε και έχουμε πολλές (είμαστε σίγουροι γι' αυτό;) νύχτες για να σκεφτούμε πως ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας ξημερώνει...

ΛΙΜΑΝΙΣΙΑ ΓΛΩΣΣΑ

Έχει το προνόμιο της εξωτερικής εμφάνισης. Φαίνεται να μοιράζει απλόχερα την ομορφιά της αλλά γρήγορα σου την παίρνει πάλι πίσω.Η ομορφιά μιας γυναίκας δοκιμάζεται σε συνθήκες ματαίωσης της επιθυμίας και στον τρόπο με τον οποίο η γυναίκα διαχειρίζεται την απώλεια αυτής της επιθυμίας. Στην κοινωνία της υπεραφθονίας τα απωθημένα πολλαπλασιάζονται.Να ξέρεις όμορφη κοπελίτσα με τις χοντροκομμένες μπότες ότι οι επαναστάτες και οι πέστροφες είναι πάντα του γλυκού νερού...