Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ

H Boυλγάρα υπάλληλος με τις κοτσίδες μπαίνει μέσα στο λεωφορείο. Μετράει κεφάλια επιβατών και ελέγχει τις ταυτότητες. Αποχωρώντας, απευθύνεται σε όλους εμάς τους άγνωστους επιβάτες και μας εύχεται "καλό βράδυ". Φεύγοντας από το τελωνείο του Προμαχώνα σκέφτομαι πως οι ευχές μας είναι πολύ περιορισμένες στον χρόνο. Η συμπαθής Βουλγάρα, αντί να προτιμήσει ένα "νάστε καλά" που θα μπορούσε, κάλλιστα, να αφορά το υπόλοιπο της ζωής μας, διάλεξε μια ευχή πολύ κοντινή στον χρόνο.Το βράδυ πέρασε και έχουμε πολλές (είμαστε σίγουροι γι' αυτό;) νύχτες για να σκεφτούμε πως ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας ξημερώνει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου