ΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

-Τώρα στις γιορτινές μέρες, 《ελάτε να κάνετε κανένα μεροκάματο》

-Κανείς δεν σε προειδοποιεί όταν είναι να πεθάνεις

-Οι αισθήσεις και το ένστικτο πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή επαγρύπνηση

-Όταν κινδυνεύεις να χάσεις τη ζωή σου, πρέπει να συνεκτιμάς όλους τους παράγοντες και να επιλέγεις την καλύτερη δυνατή λύση.Όχι για να χάσεις τη ζωή σου αλλά για να την κερδίσεις.

-Η ψυχραιμία είναι περισσότερο χρόνος και λιγότερο συναισθηματική κατάσταση. Με την ψυχραιμία εξοικονομείς χρόνο για να μπορέσεις να αποφασίσεις την καλύτερη λύση

-Σε καταστάσεις μεγάλου πανικού όλοι θέλουν να σωθούν πρώτοι και την ίδια στιγμή.

-Σε περιπτώσεις όπου απειλείται η ζωή των ανθρώπων δεν ισχύει πάντα ότι διαφεύγουν πρώτα τα γυναικόπαιδα

-Ο σώζων εαυτόν σωθήτω και ο καθένας βασίζεται στις δικές του δυνάμεις

-Μπορείς να διευκολύνεις τη σωτηρία και διαφυγή των άλλων αλλά να χάσεις  εσύ ο ίδιος τη ζωή σου. Σαν εκείνη την αντίληψη που λέει ότι μπορείς να δίνεις τις καλύτερες συμβουλές στους άλλους και τις χειρότερες να τις κρατάς για τον εαυτό σου.

-Είναι φρικτό να νιώθεις ότι σε εγκαταλείπουν οι άλλοι.Ακόμη πιο φρικτό είναι να νιώθεις ότι σε εγκαταλείπουν οι δικές σου δυνάμεις.

-Μπορείς να βρίσκεσαι δίπλα από το σημείο της τραγωδίας και εκ του ασφαλούς να παραπονιέσαι για ποταπά ζητήματα(π.χ. έλλειψη κρουασάν με γέμιση σοκολάτας στο πρωινό γεύμα)

-Η αληθινή αλληλεγγύη βιώνεται ανάμεσα σε μελλοθάνατους

-Το κόστος της διάσωσης των ανθρώπων με ψυχρούς οικονομίστικους υπολογισμούς. Οι παρασκηνιακές μεθοδεύσεις για τη συγκάλυψη λαθών και παραλείψεων

- Οι άνθρωποι που χάνονται στα κύματα της θάλασσας...

- Αυτοί που διασώθηκαν δεν παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.Ωστόσο, αρκετοί από αυτούς βρίσκονται 《 σε άθλια ψυχολογική κατάσταση》

-《Μπείτε μέσα να πάμε στη δουλειά μας》

-《Μπείτε μέσα  να πάμε στη δουλειά μας》

-《Εσύ, δεν θα μπεις για να πας στη δουλειά σου;》...

《ΜΠΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ》

Έχουμε δομήσει τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο που οποιαδήποτε αναστολή και στιγμιαία διακοπή της οικονομικής δραστηριότητας φαντάζει σαν μια μεγάλη καταστροφή. Το διαπιστώνουν οι αεροπορικές εταιρείες όταν σε μέρες απεργιών φρακάρουν τα αεροδρόμια από επιβάτες που περιμένουν την πραγματοποίηση μιας πτήσης που έχει αναβληθεί. Παλιότερα είχα  ξαναγράψει για ακινητοποιημένο κομβόι με νταλίκες κατά την ωριαία στάση των βουλγάρων τελωνειακών στον Προμαχώνα.Ο χρόνος, πια, εκλαμβάνεται ως ποσοτικό μέγεθος που πρέπει να διευρύνει συνεχώς τα όρια του. Αυξάνοντας διαρκώς την ταχύτητα, προσπαθούμε να επιτύχουμε την μέγιστη απόδοση και την μεγαλύτερη οικονομική ωφέλεια. 

Στο πλοίο που έμελλε να γίνει παρανάλωμα-χτες στην τηλεόραση- ο ιδιοκτήτης των τριών βυτιοφόρων που μεταφέρουν λάδι, ακούει τα παράπονα και τις προειδοποιήσεις των οδηγών του για το πλοίο και την χαμηλή οροφή.Τους απαντά: "Μπείτε να πάμε στη δουλειά μας".

Η δουλειά μας , αν το καταλάβατε, είναι η επιτάχυνση της ζωής μας μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή.

ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

Σύμφωνα με τον μύθο, οι καλικάντζαροι βρίσκονται ήδη στον Πάνω Κόσμο για να κάνουν τις σκανταλιές τους. Αγαπούν το σκοτάδι και μετακινούνται τις βραδινές ώρες. Όταν συναντήσουν ανθρώπους να μιλάνε, μπορούν να τους πάρουν την φωνή. 

Οι κοινωνίες μας παρακολουθούν άφωνες την παρακμιακή πορεία τους  επειδή τα πλσματα του Κάτω Κόσμου δεν αποχωρούν και παραμένουν για να δαιμονίζουν τις ζωές μας σ' όλη τη διάρκεια του Χρόνου.

《ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ》

Εδώ και χρόνια η τεχνολογία αναζητά τρόπους για να ικανοποιεί την ματαιοδοξία των ανθρώπων. Έβλεπα πιο μπροστά ένα διαφημιστικό μήνυμα που παροτρύνει τις γυναίκες να φορέσουν ένα ρούχο που θα ανορθώνει τους γλουτούς, θα καλύπτει τα παχάκια της μέσης και θα εξαλείφει την κυτταρίτιδα. Οι γυναίκες που θα το φοράνε, θα νιώθουν μεγάλη αυτοπεποίθηση χάρη στο βλέμμα των ανδρών που θα τις κοιτούν με θαυμασμό.

Ανάλογες διαφημίσεις πιστοποιούν ότι όλα παίζονται στο επίπεδο των εντυπώσεων. Με διάφορα τρυκ κερδίζουμε τις εντυπώσεις και αδιαφορούμε αν αυτές είναι πλαστές και ψεύτικες. Άραγε πόσο ικανοποιημένοι νιώθουμε όταν προσφέρουμε μια ψεύτικη εικόνα στο περιβάλλον μας; Μήπως πάντα θέλουμε να δείχνουμε  κάποιοι άλλοι από αυτό που είμαστε;

Ο ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ!

• Οι πολεμοχαρείς εκτός από όπλα κραδαίνουν και ματσάκια με μαϊντανό! Έβλεπα την προηγούμενη φορά μια ηλικιωμένη κυρία που σε αγαστή συνεργασία το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο φρόντισαν και την εξευτέλισαν κατά τη διάρκεια του βίου της,να κρατάει ένα ματσάκι μαϊντανό και να το κουνάει επιδεικτικά μπροστά σε έναν πωλητή λαϊκής αγοράς. Η ηλικιωμένη κυρία είχε προμηθευτεί τον μαϊντανό από ένα σούπερ μάρκετ σε χαμηλότερη τιμή και ήθελε να κουλαντρίσει τον πωλητή που διέθετε τα ματσάκια σε υψηλότερη τιμή. Η εν λόγω κυρία πήγαινε γυρεύοντας• ήθελε να αποδείξει ότι αγοράζει σε συμφέρουσα τιμή και κανένας δεν μπορεί να την κοροϊδεύει στις αγορές της. Για κακή της τύχη, ο πωλητής θέλησε να απαντήσει στις προκλήσεις της. Ζήτησε να ζυγίσει το ματσάκι της και σύγκρινε το βάρος με τα δικά του ματσάκια. Η ηλικιωμένη άλλαξε χρώμα όταν διαπίστωσε ότι το φτηνό ματσάκι ήταν ελαφρύτερο. Στις εχθροπραξίες της στιγμής, ταπεινώθηκε με μια μεγαλοπρεπή ήττα!

ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Μαύρη Παρασκευή κατάμαυρη•Σε απευθείας παράσταση από τα καταγώγια του Κάτω Κόσμου! Μαύρη Παρασκευή, μέρα αφιερωμένη στους καταναλωτές στην Αμερική. Τα καταναλωτικά ένστικτα αφήνονται ελεύθερα με δέλεαρ τις εκπτωτικές προσφορές των μεγάλων πολυκαταστημάτων.Βλέπω και ακούω στην τηλεόραση το βουητό από το πλήθος που μπουκάρει στα μαγαζιά.Άνθρωποι ποδοπατιούνται και αλληλοδέρνονται για την διεκδίκηση ενός προϊόντος. Όλες αυτές οι εισβολές έχουν τα χαρακτηριστικά του πλιάτσικου. Το προσωπικό ασφαλείας δεν μπορεί να ελέγξει τους μαινόμενους καταναλωτές και οι ζημιές είναι αναμενόμενες. 

Σε άλλες προσφορές, οι καταναλωτές και επίδοξοι αγοραστές των προϊόντων επιβάλλεται να αναμένουν γυμνοί το άνοιγμα των καταστημάτων. Αλλού περιμένουν σε ατέλειωτες ουρές για να αγοράσουν τα ολοκαίνουργια μοντέλα της καλπάζουσας τεχνολογικής προόδου.

Το έχω ξαναγράψει:Οι σεξουαλικές-επιθετικές ορμές των ανθρώπων θα έπρεπε να συμπληρωθούν με τις καταναλωτικές ορμές.Καταναλώνοντας κάτι, σε καταναλώνει κι αυτό!Νηφάλιος ή επιθετικός, ντυμένος ή γυμνός, δεν έχει και πολλή σημασία!

ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

Η προδομένη κυρία Τριερβελέρ λέει ότι μια ταπεινωμένη γυναίκα είναι χειρότερη από την κόλαση.Από την κόλαση, λοιπόν, έγραψε το βιβλίο της για το είδος και την ποιότητα της σχέσης της με τον ερωτιάρη πρόεδρο Ολάντ. Η Τριερβελέρ με αφορμή την παρουσίαση και προώθηση του βιβλίου της στην Βρετανία, έδωσε συνέντευξη σε μια γυναίκα δημοσιογράφο.Σε μια στιγμή της συζήτησης, η Τριερβελέρ εξομολογείται ότι προκειμένου να μην βλέπει τις φωτογραφίες που δείχνουν τον πρόεδρο να φοράει κράνος και να είναι αναβάτης σε μηχανή, παίρνει ηρεμιστικά. Επειδή αναζωπυρώθηκε το θέμα, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι μετά τη δημοσίευση των φωτογραφιών η εταιρεία που εμπορευόταν το κράνος που φορούσε ο πρόεδρος δήλωνε ότι είχε ξεπουλήσει από τη μεγάλη ζήτηση.

Τι ηρεμιστικά είπαμε ότι έπαιρνε η Τριερβελέλ;Ανάρπαστα θα γίνονταν..

ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Συνήθως, οι άνθρωποι στα καφέ καταλαμβάνουν πρώτα τα περιφερειακά τους σημεία. Αυτό ερμηνεύεται ως απροθυμία τους να αποτελούν αντικείμενα παρατήρησης στο κέντρο των μαγαζιών.

Την άλλη φορά, όταν ο καιρός ευννοούσε την παραμονή εκτός μαγαζιού, παρατηρούσα ένα ζευγάρι. Το μαγαζί είχε πολλές θέσεις διαθέσιμες. Το ζευγάρι ήταν διστακτικό να αποφασίσει επειδή οι πολλές επιλογές προσφέρουν άνεση χρόνου αλλά και αναποφασιστικότητα.Τελικά, η κοπέλα επέλεξε ένα τραπέζι και ο άντρας σαν πιστός της ακόλουθος συγκατένευσε.Στο συγκεκριμένο τραπέζι κάθισαν για λίγο. Παραδίπλα, υπήρχε ένα τραπέζι που το κοίταζε ο ήλιος. Η κοπέλα με μια ενστικτώδη κίνηση σηκώθηκε απότομα και έδειξε στον συνοδό της προς τα εκεί.Σε λίγο, το ζευγαράκι βρισκόταν να λιάζεται στον ήλιο.Παροδικά, βεβαίως! Ο ήλιος ζέσταινε περισσότερο από το κανονικό και το ζευγάρι αποφάσισε να μετακομίσει σε ένα τρίτο τραπέζι που έμελλε να είναι και το οριστικό.

Αντικείμενο παρατήρησης μπορείς να γίνεις ακόμη και αν αλλάζεις διαρκώς τις θέσεις σου μέσα σε ένα μαγαζί.

ΧΑΛΟΓΟΥΙΝ

Θα σε πάρει κάπου παράμερα...ας πούμε μέσα στην τουαλέτα για να αποφύγει τα αδιάκριτα βλέμματα.Σιγά, μην βιάζεστε•δεν είναι για πονηρό σκοπό!Εκεί μέσα,λοιπόν, ο εργαζόμενος στο μαγαζί θα σε μεταμορφώσει και θα σε κάνει ένα καινούριο μέλος της κοινότητας με τα τρομερά πρόσωπα. Αιμοβόρικα πρόσωπα, να εξηγούμαστε!Γέλασα πολύ σε ένα μαγαζί που είχε χτες πάρτυ με μεταμφιεσμένα πρόσωπα που συμμετείχαν νοερά στη γιορτή του Χάλογουιν.Ο χώρος διακοσμημένος με σκαλισμένες και φωτεινές κολοκύθες.Νεαρά παιδιά που αγαπούν τις μυστικιστικές καταστάσεις και αρέσκονται να μιμούνται όλα τα ξενόφερτα. Οι άνθρωποι, πια, περιπλανιούνται σε έναν κόσμο που δεν είναι ούτε παράδεισος, ούτε και κόλαση.Αξίζει να ρίξετε και μια ματιά στον ιρλανδικό μύθο του τσιγκούνη Τζακ!

ΤΑ ΤΥΠΩΜΕΝΑ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ

Η Μπάγιερ πέρασε σαν σίφουνας από την Ρώμη και συνέτριψε με εφτά γκολ την Ρόμα.Η συντριβή και η βαθιά ταπεινωτική ήττα σκόρπισε την θλίψη στους Ιταλούς οπαδούς.Στο δρόμο της επιστροφής, ένας πατέρας με τον γιο του τρακάρουν με το αυτοκίνητο και χάνουν τη ζωή τους.Στο αμέσως επόμενο ματς, οι ποδοσφαιριστές της Ρόμα θέλουν να τιμήσουν την μνήμη των δυο φιλάθλων και φοράνε κάτω από τις επίσημες φανέλες της ομάδας μπλουζάκια με τυπωμένες τις εικόνες του πατέρα και του γιου.Το πένθος με τις πολλές και διαφορετικές εκδηλώσεις του.

ΚΑΦΕΣ ΒΑΡΥΣ ΠΙΚΡΟΣ

Με ενοχλούν γεγονότα που πηγάζουν από νοοτροπίες που πρέπει να στιγματίζονται. Πριν κάποια βράδια και σε ένα καφέ που δείχνει να σέβεται τους πελάτες, προσήλθε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων. Ο παππούς είχε περισσότερες δυνάμεις και βοηθούσε την γυναίκα του που χρησιμοποιούσε μπαστουνάκι. Ήταν γύρω στις ένδεκα παρά τέταρτο όταν κάθισαν στις καρέκλες. Η σερβιτόρα πήγε να τους πάρει παραγγελία. Ήμουν κοντά και άκουσα τον παππού να ζητάει να πιει καφέ.Ακούγοντας την επιθυμία του, η σερβιτόρα τον ενημέρωσε ότι την συγκεκριμένη ώρα δεν σερβίρεται καφές. Ο ευγενέστατος παππούς προσπάθησε να καλύψει την πικρία του προσποιούμενος ότι ήθελε να μάθει για τις μπύρες που προσφέρει το μαγαζί και ποτέ δεν θα καταναλώσει.

Ένας παππούς και μια γιαγιά βγήκαν να ξεσκάσουν και ήθελαν να πιουν καφέ. Η πολιτική που εφαρμόζει ένα μαγαζί δεν το επέτρεψε. Το ζευγάρι των ηλικιωμένων σηκώθηκε από τις καρέκλες και με εμφανή τη δυσκολία στις κινήσεις τους, αποχώρησε. Λυπήθηκα πολύ, που στη δύση της ζωής τους βιώνουν μια τέτοια ρατσιστική μεταχείριση.Χάρηκα από την άλλη, για την περήφανη αντίδρασή τους.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

Τουλάχιστον ένα από τα δύο παιδιά ένιωσε μιαν απρόσμενη έκπληξη που κοιτούσε από μακριά μια αγελάδα. Το αγόρι που κατάλαβε πρώτο την ύπαρξη του ζώου αναφώνησε:"δεν το πιστεύω, μια αγελάδα!". Για τα παιδιά που έχουν βαρεθεί να βλέπουν εικόνες της πόλης, μια αγελάδα είναι ένα θέαμα που συναρπάζει!

Παραδίπλα από τα δωδεκάχρονα παιδιά, βρισκόταν μια μεγαλύτερη γυναίκα με την κόρη της. Βλέποντας τον ενθουσιασμό των μικρών παιδιών, φρόντισαν μητέρα και κόρη να ενημερώσουν τα παιδιά ότι το ζώο που έβλεπαν δεν ήταν αγελάδα αλλά άλογο. Το ενθουσιασμένο αγόρι, ακαριαία, ζήτησε συγγνώμη που δεν ήταν σε θέση να ξεχωρίσει μια αγελάδα από ένα άλογο. Επιπλέον, πρέπει να ένιωσε φοβερά εκτεθειμένο στην φίλη του γι' αυτήν την λανθασμένη πληροφορία. Εδώ που τα λέμε, το παιδί ήταν απολύτως δικαιολογημένο για το λάθος του. Ευρισκόμενο μακριά, έβλεπε την ουρά του ζώου χωρίς να μπορεί να διακρίνει το υπόλοιπο σώμα που ήταν κρυμμένο μέσα στα ψηλά χόρτα.Ο ενθουσιασμός, καθώς διαπιστώνετε, "έβλεπε"πιο γρήγορα από τα μάτια.

 Η μητέρα που φρόντισε να διορθώσει την εσφαλμένη εντύπωση του παιδιού, πρέπει να ένιωσε κι αυτή κάποιες ενοχές. Δίχως να χάσει χρόνο, απευθύνθηκε στο παιδί λέγοντας 《Κι εγώ στην αρχή νόμιζα ότι ήταν αγελάδα》.Σαν η μεγαλύτερη σε ηλικία και σωφροσύνη γυναίκα, ένιωσε την ανάγκη να επανορθώσει και να απενοχοποιήσει το παιδί.

Τέσσερις άνθρωποι διαφορετικής ηλικίας βρέθηκαν τυχαία σε ένα μέρος. Μεταξύ τους δεν γνωρίζονταν και ίσως να μην ξανασυναντηθούν ποτέ. Ωστόσο, η αμεσότητα της επαφής, η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση, το στοιχείο της έκπληξης συνιστούν για μένα τον ορισμό της ευγένειας.

ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΝΑΙ-ΝΑΙ-ΔΩΝ

Είχα να κάνω κάποια δουλειά για το σπίτι και έπρεπε να περάσω ένα δίωρο σε ένα μαγαζί που από πελατεία έσχιζε. Ο μαγαζάτορας, ένας άνθρωπος με ιδιαίτερο στυλ και απίστευτα εξυπηρετικός, ήταν σε διαρκή κίνηση. Σε όλο αυτό το δίωρο που χρειάστηκε να καθίσω, έβλεπα τους πελάτες να μπαίνουν συνεχώς, να κάνουν ερωτήσεις, να αναζητούν τις πιο πρακτικές και οικονομικές λύσεις. Στα ενδιάμεσα κενά της δουλειάς, πιάναμε την κουβέντα. Προλάβαινε να μου μιλήσει για τις συνήθειες , τις καταναλωτικές συμπεριφορές, τις παραξενιές και τις ιδιοτροπίες των ανθρώπων που καθημερινά επισκέπτονται το μαγαζί του. Η όσμωση με δεκάδες πελάτες τον κάνουν απαισιόδοξο. Θα υπάρξει μεγαλύτερη φτωχοποίηση του κόσμου και θα επιβιώσουν μόνο αυτοί που ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ. Σε μια στιγμή της κουβέντας μας, μου είπε ότι αναγκάζεται να επεξηγεί διαρκώς στους πελάτες επειδή αισθάνεται ότι αυτοί κουνάνε καταφατικά το κεφάλι τους προκειμένου να συγκαλύψουν την άγνοια τους." Είμαστε τόσο εγωιστές", καταλήγει, "που σε κάθε επεξήγηση θέλουμε να δείξουμε στον άλλον ότι τα καταλαβαίνουμε όλα".Όλο αυτό, μου θυμίζει εκείνον τον μαθητή που δεν τολμά να διατυπώσει τις ερωτήσεις του από φόβο μην θεωρηθούν βλακώδεις από τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης. Αν κάποιος χάνει από όλο αυτό, είναι η μαθησιακή διαδικασία και η ανάπτυξη της γνώσης.

ΧΟΥΒΑΡΝΤΑΛΙΚΙΑ...

Όλα έρχονται και επανέρχονται. Η διάθεσή μας είναι πάντα διαφορετική και οι ερμηνείες του χτες μπορεί να είναι αδιάφορες ή ενεργές στο σήμερα. Αναπολώ τις στιγμές που λέγαμε τα κάλαντα και πιστοί στον Μύθο της αποταμίευσης, εναποθέταμε τα λιγοστά χρήματα στον κουμπαρά. Θυμάμαι ότι σαν παιδιά δυσανασχετούσαμε όταν ο νοικοκύρης του σπιτιού τηρούσε το έθιμο, προσφέροντας ξηρούς καρπούς και ζαχαρωτά αντί για χρήματα. Θέλαμε οπωσδήποτε λεφτά και αδυνατούσαμε να εκτιμήσουμε την αξία της χειρονομίας που έκαναν οι σπιτονοικοκύρηδες.

Θυμήθηκα όλα τα παραπάνω, πίνοντας καφέ στην πλατεία Αριστοτέλους (προσωπικά το κάνω ελάχιστες φορές). Όποιος αποφασίζει να πιει καφέ εκεί, θα πρέπει να διαθέτει ένα ειδικό κονδύλιο για όλους αυτούς που ζητιανεύουν. Η συχνότητα με την οποία οι φυλές των ζητιάνων μπαίνουν σφήνα στις παρέες και διακόπτουν, είναι αξιοσημείωτη. Συζητώντας πολλές φορές το θέμα με φίλους, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι ζητιάνοι είναι κάτι σαν τις Ερινύες που μας κυνηγούν αδιάκοπα και δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Συνήθως, αποφεύγουμε να δίνουμε τα μικροποσά που μας ζητάνε και αυτό μας κάνει να νιώθουμε άσχημα. Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη: Εμείς έχουμε την πολυτέλεια να πίνουμε καφέ και κάποιοι άλλοι γυρνάνε από τραπέζι σε τραπέζι, ποντάροντας στην γενναιοδωρία των θαμώνων.Φυσικά, οι περισσότεροι είναι επαγγελματίες του είδους και υπάρχουν λίγοι που πραγματικά έχουν ανάγκη. Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να τους ξεχωρίσει.Η επαιτεία είναι κάτι σαν έθιμο!

Την προηγούμενη φορά λοιπόν, πέρασε μια ηλικιωμένη ζητιάνα και μας ζήτησε να της δώσουμε κάτι. Της πρόσφερα ένα μπισκότο από το τραπέζι. Η εύθικτη ζητιάνα με ένα περιφρονητικό βλέμμα για το αντικείμενο της προσφοράς μου, με αποκάλεσε 《χουβαρντά》! Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε η διάθεσή της να κάνει χιούμορ της στιγμής και θέλησα να τραβήξω παραπέρα την κουβέντα. Της εξήγησα ότι η ακριβής φράση που χρησιμοποίησε ήταν " έχετε κάτι να μου δώσετε;"και εφόσον το κάτι δεν προσδιορίζεται επακριβώς, ανήκει στην διακριτική ευχέρεια αυτού που προσφέρει να αποφασίσει για το είδος της δωρεάς.Η ζητιάνα αδιαφόρησε για την εξέλιξη της κουβέντας επειδή το να πιάνεις συζήτηση εν ώρα εργασίας είναι θανάσιμο αμάρτημα και καθόλου προσοδοφόρο!

Το έχω ξαναδεί αυτό το χιλιοπαιγμένο έργο στα κτελ των λεωφορείων, στον σιδηροδρομικό σταθμό και εκεί όπου δρουν οι επαίτες. Αν πεινάνε δεν θέλουν φαγητό αλλά χρήματα. Αν θέλουν να μετακινηθούν και χρειάζονται εισιτήριο, δεν αποδέχονται το εισιτήριο αλλά θέλουν μόνο χρήματα. Η μοναδική χειρονομία που μπορούν να εκτιμήσουν είναι η προσφορά χρημάτων.Παιδιά και ζητιάνοι στην ίδια μοίρα;Παιδιά και ζητιάνοι οι Ερινύες μας;

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ

Έχει σουρουπώσει και μια μητέρα κατευθύνεται στην παιδική χαρά με το νήπιο αγοράκι της. Το αγοράκι πρέπει να έχει μια φοβία με τα φαντάσματα. Το ακούω να λέει ότι το φάντασμα έχει την μορφή πουλιού.Η μητέρα του προσπαθεί να διασκεδάσει την φοβία του, λέγοντας ότι αυτά τα έχουν συζητήσει και πρέπει να νιώθει ήσυχο. Σε δευτερόλεπτα, το παιδί αναθαρρεύει και τρέχει μπροστά. Η μητέρα του φωνάζει να σταματήσει και να μείνει κοντά του. Η ανησυχία της μοιάζει αδικαιολόγητη. Στον συγκεκριμένο χώρο δεν υπάρχουν δρόμος ,αυτοκίνητα ή κάτι άλλο που να δικαιολογεί την φοβία της μητέρας από την απομάκρυνση του γιου.

Συνεχίζουν να περπατούν και βλέπω το παιδάκι να είναι ανήσυχο και να αναρωτιέται αν στην παιδική χαρά βρει παρέα. Σαν να επιζητά περισσότερη ασφάλεια. Φαίνεται ότι η παρουσία της μητέρας δεν του εγγυάται κάτι τέτοιο...

ΑΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΟΙ ΝΟΜΟΙ

"Νταηλίκι", φωνάζει ο θυμωμένος καταναλωτής μέσα στο κατάστημα. Είναι η στιγμή που έχει εισβάλλει ομάδα πολιτών που αντιδρά στην καταστρατήγηση της κυριακάτικης αργίας. "Με το νταηλίκι θα μού απαγορεύσετε να ψωνίσω;", απεθύνεται στην ομάδα. Είναι Ιούλιος, είναι Κυριακή και ο περισσότερος κόσμος έχει φύγει για κοντινές και μακρινές παραλίες. Επιπλέον, οι καταστηματάρχες έχουν αποφασίσει σχεδόν ομόφωνα ότι τα μαγαζιά πρέπει να παραμένουν κλειστά τις Κυριακές.

Το παραπάνω γεγονός είναι κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει και με το κάπνισμα. Ο καπνιστής διαμαρτύρεται επειδή του στερούν το δικαίωμα να καπνίζει παντού, χωρίς, ωστόσο, να τού αφαιρούν το δικαίωμα να καπνίζει. Παρομοίως, ο καταναλωτής δυσανασχετεί επειδή του στερούν το δικαίωμα να αγοράζει την Κυριακή, αλλά χωρίς να του απαγορεύουν να καταναλώνει τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας.

Όπως θα διαπιστώσατε από τα προλεγόμενα, πάντα προτάσσουμε την απεριόριστη άσκηση των δικαιωμάτων μας, υπονομεύοντας,ταυτόχρονα, ένα αναγκαίο πλαίσιο υποχρεώσεων. Δεν υπάρχουν δικαιώματα που να μην συνοδεύονται από υποχρεώσεις. Αν μιλάμε για απεριόριστη άσκηση των δικαιωμάτων, μοιραία θα πρέπει να μιλήσουμε και για απεριόριστη τήρηση των υποχρεώσεων. Αυτό το τελευταίο, μάλλον, θα μας κάτσει βαρύ...

Για μεγαλύτερη διερεύνηση του θέματος, αναφέρω τα λήμματα "υποχρέωση" και "δικαίωμα" από την Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα:

υποχρέωση:ό,τι επιβάλλει ο νόμος ή μια νομικής φύσης συνθήκη ή συμφωνία

δικαίωμα: απαίτηση, αξίωση που την επιτρέπει ένας άγραφος νόμος ή που την κατοχυρώνει ένας γραπτός νόμος, σε αντιδιαστολή προς την υποχρέωση ή το καθήκον:

ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Συνήθως η καλύτερη συμβουλή  για έναν μπουχτισμένο από την καθημερινότητα άνθρωπο είναι να πάει καπου αλλού για να αλλάξει παραστάσεις. Πλέον, αρχίζω να δυσπιστώ για την ορθότητα αυτής της συμβουλής. Εξηγώ: Μια τέτοια συμβουλή καταδικάζει τον άνθρωπο μέσα στο σχήμα Ερέθισμα-Αντίδραση. Η ρουτίνα για την οποία μιλάμε είναι το ερέθισμα. Αντίδραση είναι η αλλαγή και αντικατάσταση όλων των παραστάσεων της κουραστικής  καθημερινότητας με κάποιες άλλες. Ωστόσο, ξέρουμε ότι ανάμεσα στο ερέθισμα και την αντίδραση μεσολαβεί ο συμβολικός κόσμος του ανθρώπου που επιδρά άμεσα στο ερέθισμα. Αρχίζω να πιστεύω ότι όσο πιο φτωχός παρουσιάζεται αυτός ο κόσμος, τόσο το μυαλό μας στρέφεται στην φυγή και στην 《αλλαγή παραστάσεων》.

ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΒΑΔΙΣΜΑΤΟΣ

Έβλεπα το πρωί στην τηλεόραση ένα ρεπορτάζ για τις "πινακίδες βαδίσματος"εδώ στη Θεσσαλονίκη. Μια δέσμη από μικρές πινακίδες που δείχνουν προς διάφορες οδούς. Πάνω στις πινακίδες υπάρχουν χιλιομετρικές αποστάσεις, χρόνος ενδεικτικός που χρειάζεται για να τις διανύσουμε και, τέλος, ο αριθμός των θερμίδων που καταναλώνουμε κατά το περπάτημα. 

Είχα ακούσει και πιο παλιά για τις πινακίδες βαδίσματος που υποτίθεται θα λειτουργούσαν ως κίνητρο στους πολίτες για να αρχίσουν να περπατούν. Δεν ξέρω κατά πόσο όλη αυτή η υπερβολική ανάλυση και η χρήση των αριθμών θα μπορούσε να κινητοποιήσει τους συμπολίτες μας για να αλλάξουν τις συνήθειες τους. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνω είναι μια στρατηγική τροποποίησης των συμπεριφορών που βασίζεται σε αριθμούς που φημίζονται ότι λένε πάντα την Αλήθεια. Την λένε; 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ!

Μου του είχε αφηγηθεί παλιά ένας φίλος μου που δούλευε.(Σήμερα, ο φίλος μου τα κουτσοβολεύει με τη πενιχρή σύνταξη του πατέρα του και με ένα μικρό εισόδημα που προέρχεται από την ενοικίαση ακινήτου):

Σε ένα διάλειμμα της εργασίας του, ο φίλος μου είχε πάει να φάει μια τυρόπιτα. Την ώρα που βρισκόταν εκεί, υπήρχε ένα πενταμελές κλιμάκιο που έκανε υγειονομικό έλεγχο στο μαγαζί. Ο φίλος μου κάθισε να φάει την τυρόπιτά του και το ίδιο έπραξαν και τα άτομα του κλιμακίου που, όπως φαίνεται, είχαν διεκπεραιώσει την αποστολή τους. Πέντε άνθρωποι παρήγγειλαν και του πουλιού το γάλα. Αποχωρώντας από το μαγαζί, ο ένας απ' αυτούς πλησίασε τον ιδιοκτήτη και τον ρώτησε ""χρωστάμε κάτι;". Η ερώτηση, ομολογουμένως, μου φάνηκε πολύ έξυπνη. Δεν ήταν, ας πούμε, ερώτηση του τύπου " τι χρωστάμε;". Στην πρώτη ερώτηση, είναι σαν να θέλεις να "διευκολύνεις" τον ιδιοκτήτη να σου απαντήσει αρνητικά. Η ερώτηση προδιαθέτει τον ιδιοκτήτη να κεράσει. Στην δεύτερη ερώτηση, αναγνωρίζεις ότι έχεις καταναλώσει κάτι που κοστίζει ένα συγκεκριμένο ποσό. Η ερώτηση αναζητά μια συγκεκριμένη απάντηση και ένα συγκεκριμένο ποσό που πρέπει να καταβληθεί.Η δεύτερη ερώτηση, θέλω να πω, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ελιγμούς και αφήνει στην διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη το κέρασμα. 

Όπως καλά το φαντάζεστε, όλα ήταν κερασμένα και το κλιμάκιο θα αποχωρούσε από το μαγαζί χωρίς να πληρώσει τίποτα. Συμπέρασμα; Προσέχετε πως διατυπώνετε τις ερωτήσεις σας...

ΤΑΞΙΔΙ ΕΙΝΑΙ , ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Βλέπω τη διαφήμιση που παίζει στην τηλεόραση το τελευταίο διάστημα. Στο υποφωτισμένο περιβάλλον ενός λεωφορείου ο επιβάτης περνάει την ώρα του κάνοντας χρήση του τάμπλετ. Λίγο μακρύτερα, ένας άλλος μοναχικός επιβάτης τον πλησιάζει και χωρίς να τον ρωτήσει κάθεται δίπλα του. Ο κάτοχος του τάμπλετ είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που, προφανώς, σέβεται και τους συνεπιβάτες-κάποιοι απ' αυτούς κοιμούνται. Ο επιβάτης που τον πλησιάζει είναι θορυβώδης και επιθυμεί κάτι ανάλογο από το τάμπλετ. Η επιθυμία του, ωστόσο, δεν ικανοποιείται. Σε μια επίδειξη αδιακρισίας και έλλειψης τακτ, δυσφορεί με τις επιλογές του συνεπιβάτη και του αρπάζει το τάμπλετ μέσα από τα χέρια του. Οι μουσικές προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντα του είναι σίγουρο ότι δεν ταυτίζονται με αυτά του συνεπιβάτη που διατηρεί μια παροιμιώδη ψυχραιμία. Η οριστική ρήξη έρχεται όταν ο αναιδής επιβάτης διαπιστώνει πως ο κάτοχος του τάμπλετ δεν είναι ποδοσφαιρόφιλος και αγνοεί τους "μπέμπηδες". Θυμώνει και απομακρύνεται. Κατά την αποχώρηση, μιλάει με υποτιμητικά λόγια και ενοχοποιεί τον συνεπιβάτη του για την κακή χρήση του τάμπλετ. Όπως μας διδάσκει η διαφήμιση, τα ταξίδια με τα μέσα συγκοινωνίας μπορούν να γίνουν ταξίδια αυτογνωσίας χάρη στους μπουμπούνες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας...

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ

Μια χαροκαμένη μάνα επισκέπτεται καθημερινά τον οικογενειακό τάφο.

Μέσα του βρίσκονται θαμμένοι ο σύζυγος και ο γιος.

Κάθε μέρα και συγκεκριμένη ώρα, ανηφορίζει στο νεκροταφείο για να περιποιηθεί το μνήμα.

Καθαρίζει, συγυρίζει και αφήνει λουλούδια που έχει κόψει από τις αυλές των γειτόνων της.

Επιστρέφει στο σπίτι. 

Ο κήπος της είναι ολάνθιστος και ευωδιαστός...

Η ΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Ο κύριος που μασουλούσε με τιμές αρχηγού του τραπεζιού, πρόσταξε σ' όλους τους συνδαιτυμόνες να υψώσουν τα ποτήρια τους και να πιουν για να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Ωστόσο, όλα τα φαρμάκια που αλλιώς ονομάζονται προβλήματα και βυθίζονται μέσα στο αλκοόλ, εμφανίζουν φορά αντίθετη προς εκείνη της βαρύτητας. Τα προβλήματα, ως γνωστόν, έχουν άνωση και επιστρέφουν στην επιφάνεια...

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΟΜΠΡΕΛΕΣ

Το έχω δει κατ' επανάληψη σε δημοσιογράφους που κάνουν ρεπορτάζ τις ημέρες που έχει κακοκαιρία. Προκειμένου οι δημοσιογράφοι να παρουσιάσουν με τον πιο αναπαραστατικό τρόπο τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα και την βροχή, αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν ομπρέλες, αδιάβροχα ή, τέλος πάντων, κουκούλες. Αντ' αυτού, προτιμούν να βρίσκονται εκτεθειμένοι και να λούζονται από το βρόχινο νερό. Ανάμεσα στις ερμηνείες που προσπαθώ να βρω είναι και  η ανάγκη των δημοσιογράφων να αποδείξουν ότι είναι μάχιμοι και ότι δεν πτοούνται από τις δύσκολες συνθήκες του ρεπορτάζ. Πιθανόν, το φιλοθεάμον κοινό να απαιτεί τον μέγιστο βαθμό συμμετοχής από τον δημοσιογράφο που σκαρφίζεται τα πιο ευφάνταστα για να δείξει ότι βρίσκεται στην "καρδιά των γεγονότων". Αν κάτι  λείπει γενικώς, δεν είναι τόσο ο ρόλος του δημοσιογράφου σε μια δραματοποιημένη είδηση όσο η ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη ματιά του στο γεγονός.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ

Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μια αφόρητη και πληκτική ζωή. Που αναζητούν κάτι πολύ δραστικό που θα τούς ταρακουνούσε. Το σενάριο για το τέλος του κόσμου νομίζω ότι γράφεται από τέτοιους ανθρώπους. Διάβαζα στην Ελευθεροτυπία (14/9/2013) ότι το καλύτερο επιστημονικό προσωπικό στην Βρετανία έχει πέσει με τα μούτρα για να συντάξει μια λίστα με όλες τις πιθανές καταστροφές που θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος του κόσμου. Για το σκοπό αυτό έχει δημιουργηθεί ένα κέντρο μελετών στο οποίο θα ανακοινώνονται κάθε τόσο τα πορίσματα και οι εκθέσεις των επιστημόνων.Αγαπώ πολύ αυτήν την πρόνοια, την μεθοδικότητα και το οργανωτικό πνεύμα των επιστημόνων που προσφέρουν σ' όλους εμάς μια καλή ευκαιρία για να επιλέξουμε από το μενού των καταστροφών.Σχεδόν, αισθάνομαι μια βαθιά ευγνωμοσύνη που θα καταστραφούμε με τόσο οργανωτικό τρόπο...

ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Προχτές, ένας μελαμψός πωλητής με ξενική προφορά πουλούσε είδη καθαριότητας εκτός των ορίων της λαϊκής αγοράς. Δύο κυρίες στέκονταν μπροστά του και προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι το δεκάευρο που τού είχαν δώσει, ήταν γνήσιο. Ο πωλητής επέμενε ότι το χαρτονόμισμα ήταν πλαστό. Οι κυρίες του έλεγαν ότι το είχαν προμηθευτεί από τον φούρνο λίγο πριν και αυτός το σήκωνε ψηλά στο φως του ήλιου για να δει το υδατογράφημά του. Επίσης, το ψαχούλευε για να εντοπίσει τα ανάγλυφα σημεία του. Γύρω τους είχαν κάνει κλοιό οι περίεργοι που πάντα δηλώνουν σε ανάλογες περιπτώσεις την παρουσία τους. Μάλιστα κάποιοι απ' αυτούς, έδειξαν προθυμία να αναλάβουν το ρόλο του εμπειρογνώμονα .Οι διχογνωμίες έδιναν και έπαιρναν. Μετά από κανένα πεντάλεπτο,  ξαναπέρασα από το συγκεκριμένο σημείο και είδα ότι η παρεξήγηση είχε λυθεί. Οι δύο κυρίες λάμβαναν από τον πωλητή τα ρέστα τους. Δεν ξέρω πώς στα αλήθεια διευθετήθηκε το ζήτημα, ωστόσο, θυμήθηκα ότι τις τελευταίες μέρες παίζουν ρεπορτάζ στην τηλεόραση που κάνουν λόγο για πλαστά χαρτονομίσματα που έχουν κατακλύσει την αγορά. Σίγουρα, ο ξένος πωλητής είχε παρακολουθήσει τα σχετικά ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων ή τον είχαν προειδοποιήσει οι φίλοι του να ελέγχει και να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στις συναλλαγές του. Η τηλεόραση, αν καταλαβαινόμαστε, δίνει το σύνθημα για αυτό με το οποίο θα ασχολούμαστε κατά καιρούς. Ωστόσο, μια υγιώς σκεπτόμενη κοινωνία θα απαρτιζόταν από μέλη που θα διαμόρφωναν την δική τους επικαιρότητα.

ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ

Περπατούσα δίπλα από μια εκκλησία σήμερα το πρωί. Ηλικιωμένες κυρίες, ντυμένες επίσημα, προσέρχονταν στην εκκλησία για την λειτουργία του ευαγγελισμού της θεοτόκου. Στο δρόμο απέναντι, ήταν τρία σκυλιά που ήταν ξαπλωμένα και σε ήρεμη κατάσταση. Ξαφνικά, ακούστηκε ο δυνατός ήχος της καμπάνας που προσκαλούσε τους πιστούς στην εκκλησία. Τα σκυλιά ταράχτηκαν τόσο πολύ που σηκώθηκαν και ούρλιαζαν με ένα παρατεταμένο "ουου" όπως ακριβώς κι οι λύκοι. Η εικόνα αυτού του πρωινού είχε για μένα έναν δυνατό συμβολισμό και θα μπορούσε να αποτελεί πλάνο σε ταινία μικρού μήκους. Ώρες ώρες σκυλομετανιώνω που δεν κουβαλάω πάνω μου την καμερούλα...

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Κατέβαινα από ένα δρόμο στην περιοχή Χαριλάου. Στο δρόμο ήταν σταματημένο ένα περιπολικό. Μέσα από αυτό, έβγαιναν δύο αστυνομικοί. Ο ένας από αυτούς, συνέστησε στον συνάδελφό του να φορέσει γαντάκια μιας χρήσης. Το περιπολικό είχε σταθμεύσει δίπλα σε ένα πρακτορείο Προπό. Μέσα σ' αυτό,  οι πελάτες κατέθεταν τα δελτία τους. Σε κάποια γωνιά του μαγαζιού βρισκόταν ένας άνδρας που κοιμόταν πάνω στο τραπέζι. Προφανώς , ο ιδιοκτήτης είχε ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας για να επιληφθεί του ζητήματος και να απομακρύνει τον άγνωστο άνδρα. Οι αστυνομικοί φαινόταν να δυσανασχετούν για το περιστατικό. Έλαβαν τις απαραίτητες προφυλάξεις και απομάκρυναν τον άνδρα. Ο άνδρας πιθανόν να ήταν μεθυσμένος ή να είχε κάνει χρήση ουσιών. 

Με ανάλογα περιστατικά, ποτέ δεν θα μπορούσα να σταθώ επικριτικά ως ένας άλλος μέγας και αυστηρός δικαστής που ηθικολογεί με πάθος. Επίσης, δεν θα  μπορούσα και ούτε θα μπορέσω να ειρωνευτώ τέτοιες καταστάσεις. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι επειδή οι άνθρωποι που βιώνουν οριακές καταστάσεις είναι σαν τα δελφίνια που αποτελούν δείκτες καθαρότητας των θαλάσσιων υδάτων. Είναι σαν αυτοί οι άνθρωποι να αποτελούν τα πιο ευαίσθητα τμήματα ενός πληθυσμού που μας προειδοποιεί για μια κοινωνία που βρωμίζει.

ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΨΕΥΤΙΚΟΣ;

Όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο στην τηλεόραση, βλέπουμε το είδωλό του. Όταν τον συναντάμε αυτοπροσώπως, τον πλησιάζουμε με το βλέμμα κάποιου που προσπαθεί να διαπιστώσει αν είναι από σάρκα και οστά. Ακόμη και αν βλέπουμε ότι ο άνθρωπος της τηλεόρασης είναι σάρκινος και ολόιδιος με εμάς, δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε.Κατά βάθος, δεν θελουμε να καταστρέφουμε τους μύθους που με τόσες ψευδαισθήσεις τούς χορτάσαμε.Στην πύλη για την ελληνική γλώσσα το είδωλο είναι η εικόνα του νου, η καθρεφτισμένη εικόνα. Με προσοχή τις απομυθοποιήσεις.Λένε πως όταν σπάνε οι καθρέφτες είναι γρουσουζιά!

ΜΠΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ

Κατέβαινα προχτές από ένα δρομάκι της Τούμπας. Ενας πιτσιρικάς είχε μια μπάλα ποδοφαίρου και , ελλείψει συμπαίκτη, την χτυπούσε στο τοιχάκι μιας πολυκατοικίας. Κλωτσούσε την μπάλα και αυτή επέστρεφε σ'αυτόν. Η ώρα ήταν 6 παρά τέταρτο. Μια κυρία από το ισόγειο, βγήκε στο μπαλκόνι και άρχισε να του λέει σε έντονο ύφος ότι το παιχνίδι του είναι ενοχλητικό. Το παιδί αντέδρασε και λογομάχησαν. Η κυρία το στόλισε με λέξεις του στυλ "κωλόπαιδο", "ηλίθιο" και του ζήτησε να απομακρυνθεί. Το παιδί επικαλέστηκε το επιχείρημα ότι η ώρα της κοινής ησυχίας είχε παρέλθει και ,καθώς απομακρυνόταν , ζητούσε από την κυρία να κρατήσει τις βρισιές για το παιδί της.

Όλο το παραπάνω γεγονός μού ξαναθύμισε τον μεσημεριανό ύπνο που έκαναν οι εργαζόμενοι τα παλιότερα χρόνια και την ώρα της κοινής ησυχίας που εξακολουθεί να υφίσταται. Μού θύμισε τους αλλόκοτους χωμάτινους δρόμους στην πόλη της Θεσσαλονίκης λίγο προτού ασφαλτοστρωθούν και τις ατέλειωτες ώρες του παιχνιδιού έξω από τα σπίτια μας. Συνήθως, παίζαμε ποδόσφαιρο και ξεσηκώναμε τον κόσμο. Όποτε περνούσε αυτοκίνητο, κάναμε στην μπάντα-μπορεί να έκανε και μια ώρα να περάσει αυτοκίνητο. Οι οικογένειες και το σχολείο μάς ζητούσαν να είμαστε προσεκτικοί και να μην τρέχουμε να πιάσουμε την μπάλα χωρίς να ελέγχουμε τον δρόμο. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια σοβαρή λογομαχία εκείνα τα χρόνια. Παρεμπιπτόντως, παίζαμε σε δρόμους ενώ είχαμε άφθονο ελεύθερο χώρο.

ΧΡΥΣΟΧΕΡΑ ΦΕΒΡΩΝΙΑ!

Οι διαφημίσεις που μάς πλασσάραν κατά τη διάρκεια της χούντας και λίγο μετά την πτώση της, ήταν διαφημίσεις για γέλια και για κλάματα. Ήταν διαφημίσεις που γίνονταν και απευθύνονταν σε τηλεθεατές χαμηλότατης νοημοσύνης. Φαίνεται ότι την εποχή εκείνη υπήρχε μια αλαφράδα και αστοχασιά που έβρισκε έκφραση και στο πεδίο της διαφήμισης. Κάθε φορά που τυγχάνει να ξαναβλέπω διαφημίσεις εκείνης της εποχής , αναζητώ τα αίτια της κακογουστιάς τους.

Το τελευταίο διάστημα στην τηλεόραση, παίζει μια διαφήμιση για ένα τυρί που είναι ιδανικό για τοστ. Η παρακολούθησή της μου προκαλεί μια απίστευτη θυμηδία. Η διαφήμιση μιμείται την εκπομπή "Κυριακή στο χωριό". Ένας δαιμόνιος ρεπόρτερ προσεγγίζει με το μικρόφωνο την πλατεία ενός χωριού. Εκεί, είναι συγκεντρωμένες κάποιες γυναίκες που παρουσιάζουν εδέσματα της τοπικής κοινωνίας. Η κυρα Φεβρωνία, είναι κάτι σαν "πρεσβευτής της καλής γεύσης". Εκπροσωπεί τις υπόλοιπες κυρίες και μάς παρουσιάζει το μυστικό της επιτυχίας ενός τοστ! Ένας κύριος με μαύρα γυαλιά την περιστοιχίζει και εκτελεί την εντολή της να προθερμάνει την τοστιέρα. Κατόπιν, το φημισμένο κίτρινο τυρί μπαίνει ενδιάμεσα σε δύο φέτες ψωμιού και προτού "πρεσαριστεί" από τις θερμαινόμενες πλάκες, σταυρώνεται τρεις φορές! Η συνέχεια είναι σε όλους σας γνωστή. Το τυρί λιώνει και το τοστ παραδίδεται στις ορέξεις του δαιμόνιου ρεπόρτερ. Ανάμεσα σε ήχους από κλαρίνα και κελαρυστό νεράκι, το τοστ γίνεται ένα πεντανόστιμο έδεσμα.
Γειά στα χέρια σου, κυρα Φεβρωνία!!!

Η ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Η Αμυγδαλιά είναι το πρώτο δέντρο που με τα ανθισμένα του κλαδιά μεταβάλλει την όψη του χειμωνιάτικου φυσικού τοπίου. Το μεσημέρι, μια κυρία πάσχιζε να φτάσει τα κλαδιά μιας ανθισμένης αμυγδαλιάς. Μια άλλη κυρία που την παρατηρούσε, παρενέβει και της ζήτησε να μην τα κόψει. "Τι να τα κάνεις τα άνθη; Θα μαραθούν και θα γεμίσουν το σπίτι σου! Άφησέ τα έτσι όμορφα που είναι".Η άλλη κυρία την αγνόησε και συνέχισε τη δουλειά της.

Μου αρέσουν απίστευτα αυτοί οι στιγμιαίοι διάλογοι.Όλα πρέπει να γίνουν και να ειπωθούν μέσα σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα.

ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΜΕΣΟ

Θυμάμαι τότε που η ύλη της εφημερίδας συνοδευόταν από cd. Θυμάμαι καλά ότι πολύς κόσμος που ήθελε να προμηθευτεί τα cd, παρακαλούσε τους περιπτεράδες και ψιλικατζήδες να τους τα κρατήσουν. Αν ήσουν καλός πελάτης, μπορούσες να καταφέρεις να εξασφαλίσεις την εφημερίδα. Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν ήταν και απολύτως σίγουρο. Υπήρχαν πελάτες που δυσανασχετούσαν και ασκούσαν μια μορφή πίεσης στους περιπτεράδες. Τότε, οι εφημερίδες έκαναν φτερά και αναγκαζόμασταν να κάνουμε γύρες μέχρι να βρούμε να τις αγοράσουμε. Τα θυμήθηκα όλα αυτά, σήμερα που είναι μέρα με ποδοσφαιρικούς αγώνες.Στα καφέ, οι καρέκλες και τα τραπεζάκια που λογίζονται ως καλές θέσεις παρακολούθησης των αγώνων, καπαρώνονται από τα πριν. Να ,λοιπόν ,που έχουμε ρεζερβέ και επιλεκτικές στάσεις από το προσωπικό των μαγαζιών. Αλήθεια τώρα, γιατί δεν βγάζουν διαρκείας στις καφετερίες ώστε ο ποδοσφαιρόφιλος να κατέχει τη θέση του; Αν εφαρμοζόταν κάτι τέτοιο, θα γλυτώναμε τις παρεξηγήσεις...

ΤΟ ΑΡΓΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΩΡΙΣ

Στο φρεσκοβαμμένο τοίχο στο προαύλιο μιας εκκλησίας, είδα το σύνθημα "όταν θα έχω ήδη φύγει θα είναι αργά".Το σύνθημα είχε την υπογραφή με το άλφα της Αναρχίας. Μού φάνηκε περισσότερο σαν σύνθημα ενός ερωτευμένου που προειδοποιούσε για την απογοήτευση και την πιθανή του αποχώρηση. Ο γραφιάς του συνθήματος φαίνεται να επιμένει στην ίδια θέση για αρκετό χρονικό διάστημα. Αυτό υποδηλώνει έναν ψυχικό αγώνα που εξαντλεί τα όρια των αντοχών αλλά και των ανοχών. Φεύγω από κάπου επειδή είμαι αποφασισμένος να τελειώσω το χρόνο που έχω αφιερώσει σε κάποιον ή κάτι. Ωστόσο, παραφράζοντας τους στίχους του Μόντη θα μπορούσαμε να πούμε "όσο σπαταλάς τον χρόνο σου τόσον περισσότερο έχεις".Το αργά γίνεται πάντα ένα νωρίς...

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ

Είναι μια αντίληψη που την έχουν κάποιοι άνθρωποι.Σύμφωνα μ' αυτή, οι δουλειές μας γίνονται καλύτερα και γρηγορότερα όταν σηκωνόμαστε το πρωί. Το πρωί, ο χρόνος μοιάζει να ξετυλίγεται σε όλο το μάκρος της ημέρας. Το πρωί νιώθουμε ότι έχουμε το χρόνο με το μέρος μας. Για τα λάθη που πιθανόν κάνουμε, έχουμε το χρονικό περιθώριο να επανορθώσουμε. Στο βιβλίο του Μπασελάρ"Η εποπτεία της Στιγμής"(μετάφραση του Κωστή Παπαγιώργη) διαβάζω: "Ο Χώρος και ο Χρόνος μας φαίνονται άπειροι, όταν δεν υπάρχουν". Λογαριάστε τώρα τα προγραμματισμένα ραντεβού στη διάρκεια της ημέρα-αυτόν τον φριχτό τεμαχισμό του χρόνου- και αναρωτηθείτε γιατί ο χρόνος μάς φαίνεται τόσο φευγαλέος.

ΤΣΙΠΟΥΡΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Εβλεπα την προηγούμενη φορά έναν από τους συνήθεις τηλεοπτικούς διαξιφισμούς ανάμεσα σε μια κατηγορία ανθρώπων(αγρότες) και ενός ευέξαπτου βουλευτή που εκπροσωπούσε την κυβέρνηση.Σε μια στιγμή, το ύφος του "διαλόγου" έγινε πιο προσωπικό και ένας αγρότης κάλεσε τον βουλευτή να θυμηθεί τα τσιπουράκια που τον κερνούσαν. Ο βουλευτής, προφανώς, ένιωσε να τον χτυπάνε στο αδύνατο σημείο και αναθυμήθηκε με νοσταλγία τις όμορφες στιγμές κατά τις οποίες το "δούναι και λαβείν" διευθετούνταν με έναν τόσο ευχάριστο τρόπο.

Θα κρατήσω καβάντζα τους καλύτερους μεζέδες για τσίπουρα...

ΓΚΑΡΣΕΝ: ΑΝAΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

Τους αποκαλούν απόμαχους της ζωής. Υπάρχουν συνταξιούχοι που ξεμαθαίνοντας απ' τους ρυθμούς της καθημερινής βιοπάλης και αποδεχόμενοι τον παροπλισμό τους, παθαίνουν κατάθλιψη. Ξαφνικά, συνειδητοποιούν ότι έχουν ελεύθερο χρόνο που θα πρέπει με κάποιο τρόπο να διαχειριστούν. Χωρίς ενδιαφέροντα και δημιουργικές στιγμές νιώθουν να σκοτώνουν τον χρόνο μέχρι να έρθει η σειρά να τούς σκοτώσει κι αυτός ο ίδιος. Ωστόσο, υπάρχουν και οι άλλοι συνταξιούχοι που απελευθερώνονται από τα δεσμά ενός πιεστικού βιοπορισμού και διευθετούν τον ελεύθερο χρόνο τους με τρόπο δημιουργικό. Η δημιουργία, το ξέρουμε όλοι πια, είναι το καλύτερο φάρμακο κατά της κατάθλιψης. Διαβάζω στην Μαριλένα Αστραπέλλου (BHmagazino, 30/8/2009) για τον φωτογράφο Ζιλμπέρ Γκαρσέν που σε ηλικία 65 ετών ξεδίπλωσε το δημιουργικό ταλέντο του και μάς παρέδωσε όμορφες και πρωτότυπες φωτογραφίες. Ένα χρόνο πριν τον θάνατό του, ο Γκαίτε ολοκλήρωσε τον Φάουστ. Όλα παίζονται μέχρι τις τελευταίες μας στιγμές...

KAMΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΛΟ ΧΡΗΜΑ

Τι όμορφη διαδικασία!!! Παίρνουμε τα λεφτά από το μηχάνημα αυτόματης ανάληψης και τα καταθέτουμε στην ίδια τράπεζα για πληρώσουμε τους ανεξόφλητους λογαριασμούς. Για να ομορφύνουμε ακόμη περισσότερο τη διαδικασία, μπορούμε να χρονομετρήσουμε τον χρόνο κατοχής των χρημάτων στα χέρια μας. Μπορούμε να χαϊδέψουμε την απαλότητα των χαρτονομισμάτων με την θαυμαστή αίσθηση της αφής, να κοιτάξουμε το υδατογράφημά τους που έχει υψηλή αισθητική αξία και να τα μετρήσουμε αποσκοπώντας στην βελτίωση της μαθηματικής μας σκέψης. Όλα αυτά είναι δυνατόν να συμβούν λίγο πριν τα παραδώσουμε στο φυσικό τους χώρο που είναι η τράπεζα.Οι τράπεζες , σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών που μεταδίδονται με την χρήση χαρτονομισμάτων, προωθούν καμπάνια για την κυκλοφορία του άυλου χρήματος. Ποιός ο λόγος, αγαπητοί, να κρατάτε στα χέρια σας χαρτονομίσματα και κέρματα με μικρόβια; Γιατί να τα αισθάνεστε βάρος στα πορτοφόλια σας; Η καμπάνια, καταλήγω, γίνεται με τη συνεργασία του υπουργείου υγείας.

ΤΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΨΩΝΙΑ

H εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται..κυριακάτικα! Τα μαγαζιά θα ανοίξουν σήμερα Κυριακή και οι γυναίκες δηλώνουν πανέτοιμες να τρίξουν τα δόντια στους άντρες που τόσο καιρό τις παραμελούν με την μανιώδη προσκόλλησή τους στους αγώνες ποδοσφαίρου. Οι Κυριακές , πια, γίνονται οι ημέρες εξόρμησης στην αγορά από τον υπερδραστήριο γυναικείο πληθυσμό. Οι άντρες, τώρα, παίρνουν την απάντηση που τούς αξίζει.Οι γυναίκες ξεχύνονται στην αγορά και, προτιμώντας τα ψώνια, επιβεβαιώνουν τους επιστήμονες που ισχυρίζονται ότι και η πιο απλή αγορά προϊόντος προκαλεί διέγερση ισοδύναμη με τη σεξουαλική πράξη. Οι γυναίκες αφήνονται απορροφημένες στην κατανάλωση και οι άντρες στέκονται απορροφημένοι στα γκολ και τις θεαματικές φάσεις των αγώνων-είναι το δικό τους ισοδύναμο της σεξουαλικής πράξης. Σήμερα Κυριακή, τα μαγαζιά θα ανοίξουν και το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα συνεχίζεται κανονικά. Σήμερα,άντρες και γυναίκες έχει δικαιοσύνη.Τέρμα τα χάδια και άλλες ανοησίες...

ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ!

Περπατώντας με ορθάνοιχτα μάτια, έχουμε τις καλύτερες προσλαμβάνουσες. Το μεσημεράκι, ώρα κατάνυξης στα μεζεδοπωλεία, τέσσερα-πέντε παιδιά διψάνε για δράση. Μέσα στο μαγαζί οι γονείς τους ντερλικώνουν και τα παιδιά απ'έξω παίζουν κρυφτό. Στην πρόσοψη του μαγαζιού στέκεται όρθιος και καμαρωτός ένας άσαρκος και μηχανικός Αγιος Βασίλης.Τα παιδιά τον προτιμούν για το μέρος της φύλαξης. Πάνω σε αυτόν θα κλείνουν τα μάτια τους, εκεί θα μετρούν μέχρι το εκατό και εκεί θα σαλιώνουν. Μου άρεσε πολύ η επιλογή τους! Τώρα στο ξέπνοο των γιορτινών ημερών, τώρα που τα καλλικαντζαράκια μάς αποχαιρετούν ξαναγυρνώντας στο κέντρο της γης, τα παιδιά επιλέγουν την καταναλωτική εκδοχή του Άγιου Βασίλη για να του πουν "ό, τι είχες να μας δώσεις, μας το έδωσες.Άντε τώρα στο καλό και να μας ξανάρθεις του χρόνου με περισσότερα δώρα". Δεν ξέρω, αλλά η επιλογή να διαλέξουν το συγκεκριμένο είδωλο πιθανόν να σχετιζόταν με την εκπλήρωση των προσδοκιών τους. Θυμήθηκα, παρεμπιπτόντως, και το πείραμα με τα παιδιά που ζωγράφιζαν διαφορετικά τον Άγιο Βασίλη πριν, κατά την διάρκεια και μετά το τέλος των γιορτών. Αν ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς, λέτε να γλίτωνε την ψιχάλα;