ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Κατέβαινα από ένα δρόμο στην περιοχή Χαριλάου. Στο δρόμο ήταν σταματημένο ένα περιπολικό. Μέσα από αυτό, έβγαιναν δύο αστυνομικοί. Ο ένας από αυτούς, συνέστησε στον συνάδελφό του να φορέσει γαντάκια μιας χρήσης. Το περιπολικό είχε σταθμεύσει δίπλα σε ένα πρακτορείο Προπό. Μέσα σ' αυτό,  οι πελάτες κατέθεταν τα δελτία τους. Σε κάποια γωνιά του μαγαζιού βρισκόταν ένας άνδρας που κοιμόταν πάνω στο τραπέζι. Προφανώς , ο ιδιοκτήτης είχε ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας για να επιληφθεί του ζητήματος και να απομακρύνει τον άγνωστο άνδρα. Οι αστυνομικοί φαινόταν να δυσανασχετούν για το περιστατικό. Έλαβαν τις απαραίτητες προφυλάξεις και απομάκρυναν τον άνδρα. Ο άνδρας πιθανόν να ήταν μεθυσμένος ή να είχε κάνει χρήση ουσιών. 

Με ανάλογα περιστατικά, ποτέ δεν θα μπορούσα να σταθώ επικριτικά ως ένας άλλος μέγας και αυστηρός δικαστής που ηθικολογεί με πάθος. Επίσης, δεν θα  μπορούσα και ούτε θα μπορέσω να ειρωνευτώ τέτοιες καταστάσεις. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι επειδή οι άνθρωποι που βιώνουν οριακές καταστάσεις είναι σαν τα δελφίνια που αποτελούν δείκτες καθαρότητας των θαλάσσιων υδάτων. Είναι σαν αυτοί οι άνθρωποι να αποτελούν τα πιο ευαίσθητα τμήματα ενός πληθυσμού που μας προειδοποιεί για μια κοινωνία που βρωμίζει.