Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ

Μια κυρία βγαίνει με την κόρη της μέσα από ένα ζαχαροπλαστείο. Η κόρη της κρατάει ένα σκύλο από το λουράκι. Στον απέναντι δρόμο βρίσκονται δύο αδέσποτα σκυλιά που μόλις αντιλαμβάνονται την παρουσία του σκύλου αρχίζουν να του γαβγίζουν. Η μητέρα για να προλάβει τα χειρότερα, απευθύνεται στην κόρη της και την παροτρύνει λέγοντας "Δεν παίρνεις το σκυλί στην αγκαλιά, απέναντι είναι δύο κοπρόσκυλα"! Το σκυλί από εκείνη τη στιγμή φωλιάζει στην αγκαλιά της κόρης και γίνεται το προστατευόμενο μέλος της οικογένειας. Είναι καλοζωϊσμένο και έχει εξασφαλισμένη τροφή, στέγη και φροντίδα. Αντιθέτως, υπάρχουν τα παρείσακτα αυτής της ζωής, τα αδέσποτα που αλητεύουν και τριγυρνούν στους δρόμους της πόλης σαν τις άδικες κατάρες. Γαβγίζουν και μοιάζουν απειλητικά. Σαν να διαισθάνονται γύρω τους ότι ο κόσμος είναι άγριος, αφιλόξενος  και αγενής...