Έχουμε δομήσει τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο που οποιαδήποτε αναστολή και στιγμιαία διακοπή της οικονομικής δραστηριότητας φαντάζει σαν μια μεγάλη καταστροφή. Το διαπιστώνουν οι αεροπορικές εταιρείες όταν σε μέρες απεργιών φρακάρουν τα αεροδρόμια από επιβάτες που περιμένουν την πραγματοποίηση μιας πτήσης που έχει αναβληθεί. Παλιότερα είχα ξαναγράψει για ακινητοποιημένο κομβόι με νταλίκες κατά την ωριαία στάση των βουλγάρων τελωνειακών στον Προμαχώνα.Ο χρόνος, πια, εκλαμβάνεται ως ποσοτικό μέγεθος που πρέπει να διευρύνει συνεχώς τα όρια του. Αυξάνοντας διαρκώς την ταχύτητα, προσπαθούμε να επιτύχουμε την μέγιστη απόδοση και την μεγαλύτερη οικονομική ωφέλεια.
Στο πλοίο που έμελλε να γίνει παρανάλωμα-χτες στην τηλεόραση- ο ιδιοκτήτης των τριών βυτιοφόρων που μεταφέρουν λάδι, ακούει τα παράπονα και τις προειδοποιήσεις των οδηγών του για το πλοίο και την χαμηλή οροφή.Τους απαντά: "Μπείτε να πάμε στη δουλειά μας".
Η δουλειά μας , αν το καταλάβατε, είναι η επιτάχυνση της ζωής μας μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή.
Τι να σχολιάσεις εδώ;..τέλεια διαγραμματική ανάλυση του χρόνου..μέσα στο συμπιεστικό του κουβούκλιο..
ΑπάντησηΔιαγραφή