Συνήθως η καλύτερη συμβουλή για έναν μπουχτισμένο από την καθημερινότητα άνθρωπο είναι να πάει καπου αλλού για να αλλάξει παραστάσεις. Πλέον, αρχίζω να δυσπιστώ για την ορθότητα αυτής της συμβουλής. Εξηγώ: Μια τέτοια συμβουλή καταδικάζει τον άνθρωπο μέσα στο σχήμα Ερέθισμα-Αντίδραση. Η ρουτίνα για την οποία μιλάμε είναι το ερέθισμα. Αντίδραση είναι η αλλαγή και αντικατάσταση όλων των παραστάσεων της κουραστικής καθημερινότητας με κάποιες άλλες. Ωστόσο, ξέρουμε ότι ανάμεσα στο ερέθισμα και την αντίδραση μεσολαβεί ο συμβολικός κόσμος του ανθρώπου που επιδρά άμεσα στο ερέθισμα. Αρχίζω να πιστεύω ότι όσο πιο φτωχός παρουσιάζεται αυτός ο κόσμος, τόσο το μυαλό μας στρέφεται στην φυγή και στην 《αλλαγή παραστάσεων》.
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Σάββατο 12 Ιουλίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου