Έχει σουρουπώσει και μια μητέρα κατευθύνεται στην παιδική χαρά με το νήπιο αγοράκι της. Το αγοράκι πρέπει να έχει μια φοβία με τα φαντάσματα. Το ακούω να λέει ότι το φάντασμα έχει την μορφή πουλιού.Η μητέρα του προσπαθεί να διασκεδάσει την φοβία του, λέγοντας ότι αυτά τα έχουν συζητήσει και πρέπει να νιώθει ήσυχο. Σε δευτερόλεπτα, το παιδί αναθαρρεύει και τρέχει μπροστά. Η μητέρα του φωνάζει να σταματήσει και να μείνει κοντά του. Η ανησυχία της μοιάζει αδικαιολόγητη. Στον συγκεκριμένο χώρο δεν υπάρχουν δρόμος ,αυτοκίνητα ή κάτι άλλο που να δικαιολογεί την φοβία της μητέρας από την απομάκρυνση του γιου.
Συνεχίζουν να περπατούν και βλέπω το παιδάκι να είναι ανήσυχο και να αναρωτιέται αν στην παιδική χαρά βρει παρέα. Σαν να επιζητά περισσότερη ασφάλεια. Φαίνεται ότι η παρουσία της μητέρας δεν του εγγυάται κάτι τέτοιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου