Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

ΓΚΑΡΣΕΝ: ΑΝAΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

Τους αποκαλούν απόμαχους της ζωής. Υπάρχουν συνταξιούχοι που ξεμαθαίνοντας απ' τους ρυθμούς της καθημερινής βιοπάλης και αποδεχόμενοι τον παροπλισμό τους, παθαίνουν κατάθλιψη. Ξαφνικά, συνειδητοποιούν ότι έχουν ελεύθερο χρόνο που θα πρέπει με κάποιο τρόπο να διαχειριστούν. Χωρίς ενδιαφέροντα και δημιουργικές στιγμές νιώθουν να σκοτώνουν τον χρόνο μέχρι να έρθει η σειρά να τούς σκοτώσει κι αυτός ο ίδιος. Ωστόσο, υπάρχουν και οι άλλοι συνταξιούχοι που απελευθερώνονται από τα δεσμά ενός πιεστικού βιοπορισμού και διευθετούν τον ελεύθερο χρόνο τους με τρόπο δημιουργικό. Η δημιουργία, το ξέρουμε όλοι πια, είναι το καλύτερο φάρμακο κατά της κατάθλιψης. Διαβάζω στην Μαριλένα Αστραπέλλου (BHmagazino, 30/8/2009) για τον φωτογράφο Ζιλμπέρ Γκαρσέν που σε ηλικία 65 ετών ξεδίπλωσε το δημιουργικό ταλέντο του και μάς παρέδωσε όμορφες και πρωτότυπες φωτογραφίες. Ένα χρόνο πριν τον θάνατό του, ο Γκαίτε ολοκλήρωσε τον Φάουστ. Όλα παίζονται μέχρι τις τελευταίες μας στιγμές...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου