Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

"ΑΝ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΙ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΓΗ;"

Ο κόσμος περιμένει να διεκπεραιώσει τις υποθέσεις του στην τράπεζα. Μια υπάλληλος εξυπηρετεί τους πελάτες ενώ η προϊσταμένη της εντοπίζει ένα έγγραφο που έχει παραλείψει να ελέγξει η υπάλληλος. Η κοπέλα αποδέχεται το λάθος της αλλά, καθώς φαίνεται, αυτό δεν είναι αρκετό για την προϊσταμένη που θέλει να δώσει συνέχεια στο θέμα. Σε χαμηλό αλλά απειλητικό τόνο επαναλαμβάνει αρκετές φορές την φράση «ναι, αλλά να προσέχουμε!». Λογικά, η ίδια δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει τον εαυτό της στους απρόσεκτους αφού ήταν αυτή που είχε ανακαλύψει το λάθος. Βέβαια, η γενίκευση είναι μια συγκαλυμμένη πρόθεση για να ταπεινωθεί η υπάλληλος και απαιτεί μια επίφαση κοσμιότητας και ευγένειας ώστε να μην βρεθεί κανείς να προσάψει στην προϊσταμένη κατάχρηση εξουσίας. Ωστόσο, όλο αυτό το υποκριτικό σκηνικό δεν μπορεί να αντέξει για παραπάνω από λίγα δευτερόλεπτα. Η προϊσταμένη σπεύδει βεβιασμένα να συμπληρώσει, «αν δεν ήμουν κι εγώ δεν θα το βρίσκαμε!». Δυστυχώς, σπανίζουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν σωστά την εξουσία τους. Το συνεργατικό πνεύμα και ο αλληλοσεβασμός υπονομεύονται από την ακαταμάχητη επιθυμία αυτών που κατέχουν πόστα εξουσίας να ενδυναμώνουν το αρχηγικό και εξουσιαστικό προφίλ τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου