Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ!

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν κοντά στα 75.Σήμερα που μιλάμε,  θα έχει πεθάνει.Ο γιατρός του είχε συστήσει να κόψει τη συνήθεια του καπνίσματος που επιβάρυνε την υγεία του. Ο ηλικιωμένος κύριος δεν ήθελε να διακόψει το κάπνισμα και αδιαφορούσε για τον απειλητικό τόνο που είχαν οι προτροπές του γιατρού.Βέβαια, η ζωή είναι γλυκιά και το ήξερε ο παππούς.Μπορεί να έδειχνε αμετάπειστος και ξεροκέφαλος, ωστόσο δεν έπαιρνε αψήφιστα τις ιατρικές οδηγίες. Ο γιος του τον είχε από κοντά και, κατά κάποιον τρόπο, είχε αναλάβει να τον επιτηρεί. Ο γιος ήξερε από πρώτο χέρι το πάθος του πατέρα του και έκανε αληθινό αγώνα για να του θέσει κάποιους κανόνες και ένα πρόγραμμα. Σύμφωνα με αυτό, ο παππούς θα μπορούσε να καπνίζει ένα τσιγάρο την ημέρα. Συνήθως,  προτιμούσε να καπνίζει τις μεσημεριανές ώρες. Την ώρα που κάπνιζε το υπερπολύτιμο τσιγάρο διαφαινόταν στο πρόσωπό του όλη η ευτυχία και η απόλαυση. Ο παππούς είχε εκπαιδευτεί να βάζει όρια στο πάθος του.Έτσι, μπορεί να μείωνε τον χρόνο της απόλαυσης αλλά επιμήκυνε τον χρόνο που θα μπορούσε να επαναλάβει την απόλαυσή του.Ο ηλικιωμένος κύριος με τον καιρό  είχε μάθει  να διακρίνει τα πολλά τσιγάρα από τα αρκετά τσιγάρα ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου