Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ερμηνεύουν την πραγματικότητα έχοντας φιλοσοφική διάθεση. Μου αρέσουν όλοι αυτοί που ακόμα και στους χώρους εργασίας, μέρη κατεξοχήν αφιλόξενα για τις περιπέτειες της σκέψης (περιπέτειες: απρόοπτα συμβάντα που συνεπάγονται την εναλλαγή καλής και κακής τύχης, μας φέρνουν αντιμέτωπους με κίνδυνο και μας ταλαιπωρούν, αλλά και μας συγκινούν έντονα-Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα), εκδηλώνουν την κλίση τους αυτή. Ένας φίλος που είχε επισκεφτεί το καλοκαίρι την Κρήτη, είδε στην πρόσοψη ενός εστιατορίου-καφέ την επιγραφή: "Ο πλούτος επανέρχεται, η υγεία σπανίως και ο χρόνος ποτέ". Επίσης, στο ίδιο μέρος φωτογράφισε την επιγραφή "Μην έρχεσαι να παίρνεις, όταν έχεις και δεν δίνεις". Νομίζω πως μικρές φράσεις, γνωμικά και παροιμίες βγαλμένες μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες ή τις εμπειρίες της κοινότητας αποτελούν καλές αφορμές για έναρξη συζητήσεων. Οι συζητήσεις είναι το καλύτερο συνοδευτικό του φαγητού, του κρασιού και του καφέ!
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου