Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ

Περπατούσα το απόγευμα και συνάντησα μια τετραμελή οικογένεια. Από μακριά, τουλάχιστον, έτσι φαινόταν. Πλησιάζοντας, άκουσα και είδα το αντρόγυνο να διαπληκτίζεται. Η γυναίκα ήταν σε έξαλλη κατάσταση και κατηγορούσε "την κωλόγρια την πεθερά που κατάφερε να τους χωρίσει". Ο άντρας φαινόταν να διατηρεί την ψυχραιμία του και της ζητούσε να χαμηλώσει τον τόνο της φωνής της! Η γυναίκα του ζητούσε να χαθεί από μπροστά της και αδιαφορούσε για τον κόσμο που περνούσε από κοντά τους. Το λυπηρό, ωστόσο, ήταν ότι αγνοούσε τη ζημιά και το κακό που προξενούσαν αυτές οι σκηνές του διαπληκτισμού μπροστά στα μάτια των δύο παιδιών της! Το μικρότερο παιδάκι έκλαιγε. Το λίγο μεγαλύτερο έμοιαζε σαν αλλήθωρο που με το ένα μάτι του κοιτούσε την μητέρα του και με το άλλο κοιτούσε τις αντιδράσεις του πατέρα του. Ήδη τα παιδιά είχαν γίνει μέρος του προβλήματος και γι΄αυτό είχαν αποφασίσει οι ενήλικες γονείς τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου