Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΟΥ!

Έβλεπα την προηγούμενη εβδομάδα ένα ντοκιμαντέρ για όλον αυτόν τον κύκλο της ζωής του σολομού. Εκπληκτικές εικόνες, συλλήψεις της στιγμής από ανθρώπους με κάμερα που περιμένουν υπομονετικά για μήνες και χρόνια για να περατώσουν ένα ντοκιμαντέρ. Μέσα από την παραπάνω "ταινία τεκμηρίωσης" έμαθα για τη διαφορά ανάμεσα στους σολομούς του Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού. Οι σολομοί του Ειρηνικού γυρνάνε κάθε τέσσερα χρόνια πίσω στον χώρο όπου γεννήθηκαν. Η επιστροφή τους είναι ένα κοπιαστικό ταξίδι μέσα στα ορμητικά νερά των ποταμών-το πέταγμα που κάνουν οι σολομοί όταν πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα του ποταμού, ισοδυναμεί με ανθρώπινο άλμα πάνω από τετραώροφη πολυκατοικία! Οι πεινασμένες αρκούδες παραφυλάνε σε διάφορα σημεία των ποταμών και πιάνουν τους σολομούς. Κάποιοι σολομοί θυσιάζονται για τον υπέρτατο σκοπό που είναι η επιστροφή του κοπαδιού στο μέρος που γεννήθηκε. Οι σολομοί έχουν να αντιμετωπίσουν τις απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες. Όταν δεν βρέχει, η στάθμη των ποταμών πέφτει και μειώνεται η ποσότητα του οξυγόνου μέσα στο νερό. Αυτή η έλλειψη δυσχεραίνει την κίνηση των ψαριών. Στις μεγάλες βροχοπτώσεις έχουμε απότομη αύξηση της στάθμης του νερού και ορμητικούς χειμάρρους που δυσκολεύουν, επίσης, τη ζωή των σολομών. Ο δρόμος για τους σολομούς είναι μονόδρομος. Στον τελικό τους προορισμό θα αφήσουν τα αυγά τους και θα προετοιμάσουν την έλευση μιας καινούριας γενιάς που θα κάνει ακριβώς το ίδιο. Η διαιώνιση του είδους είναι πάνω από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της ατομικής επιβίωσης. Οι σολομοί κατάκοποι και εξουθενωμένοι θα πεθάνουν στο τέλος της διαδρομής και θα γίνουν εύκολη λεία για τις αρκούδες. Τα κουφάρια των ψαριών θα γίνουν λίπασμα για τα δάση δίπλα στα ποτάμια. Τέλος, οι σολομοί του Ατλαντικού δεν έχουν παρόμοια συμπεριφορά. Επιστρέφουν, αν κατάλαβα καλά, στους τόπους αναπαραγωγής τους κάθε χρόνο και χωρίς να θυσιάζονται!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου