ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2000

Τον Ιούλιο του 2000 ήμουν στη Σάμο. Στην μία εβδομάδα της παραμονής μου και με μια μηχανή που είχα νοικιάσει, προσπαθούσα να δω όλο και περισσότερα μέρη. Το νησί είχε τοποθεσίες απίστευτης ομορφιάς. Θυμάμαι ότι έμενα μέσα στο Βαθύ και σε ένα ξενοδοχείο που ήταν πρώην καθολικό μονααστήρι. Ο ιδιοκτήτης ή ο υπεύθυνος για την λειτουργία του ξενοδοχείου, ήταν κάποιος που τού άρεσε να διαβάζει. Ένα κυριακάτικο πρωινό, είχα σηκωθεί νωρίς για να ξεκινήσω την περιήγηση στο νησί. Τον καλημέρισα και τον είδα να έχει μπροστά του δυο κυριακάτικες εφημερίδες. Δεν έφυγα αμέσως. Αρχίσαμε την κουβέντα για τα άρθρα και τη δημοσιογραφική ύλη των εφημερίδων. Εύκολα μπορούσε να καταλάβει κανείς ότι ήταν απαιτητικός αναγνώστης των εφημερίδων .Έμενε πολύ στις φράσεις των άρθρων και προσπαθούσε να τις ερμηνεύσει και να τις κωδικοποιήσει στο δικό του σύστημα σκέψης. Τον χαιρέτησα και αποχώρησα. Εγώ όπως και τόσοι άλλοι τουρίστες, θα είχαμε το μυαλό μας στις ομορφιές του νησιού. Ήταν θερμό καλοκαίρι, η Σάμος είχε αρκετό τουρισμό , τα μαγαζιά ήταν γεμάτα και κάπου υπήρχε ένας 《Χώρος και Χρόνος》 για λίγο προβληματισμό. Η σκέψη και οι προβληματισμοί του συγκεκριμένου ανθρώπου υπήρξαν το αντίβαρο στην ελαφρότητα και την ανεμελιά του καλοκαιριού...