Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

ΤΥΠΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ...

Τώρα που ερημώνουν οι πόλεις οι αρουραίοι κόβουν βόλτες. Καμιά φορά, οι βόλτες τους γίνονται οι τελευταίες. Ένα αυτοκίνητο που περνάει και ο αρουραίος μετασχηματίζεται σε μια άμορφη μάζα με τα εντόσθια έξω. Τα ίδια συμβαίνουν και με τα μικρά γατάκια που με μειωμένη  αίσθηση κινδύνου δεν μπορούν να αποφύγουν τις ρόδες των αυτοκινήτων.

Περπατώντας, περνάω συχνά από δυο δρόμους που υπήρχαν σκοτωμένα ένα ποντίκι και μια γάτα. Το θέαμα και στις δυο περιπτώσεις άκρως αποκρουστικό. Τώρα και με τις ζέστες, πάνω από τα δυο ψοφίμια πετούσαν μύγες και διάφορα άλλα έντομα. Τα δυο ψοφίμια παρέμειναν αρκετό καιρό μέχρι που εγιναν χαλκομανίες και ένα με την άσφαλτο.

Κάποτε θα βρισκόταν ένας θαρραλέος πολίτης που θα τα μάζευε από το οδόστρωμα ή θα ειδοποιούσε ένα συνεργείο του δήμου που θα τακτοποιούσε το θέμα. Βλέπετε, τα ζώα σκοτώθηκαν σε δημόσιο χώρο όπου κανέναν μας δεν αφορά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου