Ένας τούρκος τραγουδιστής, κουρδικής καταγωγής, πυροβολήθηκε στο κεφάλι σε μια ενέδρα που του έστησαν δύο οπλοφόροι.Τον είδα στιγμιαία στα ειδησεογραφικά δελτία να διασκεδάζει τον κόσμο και να δηλώνει πως είναι κατά των όπλων -αυτό για να είμαι ειλικρινής πρέπει να το αλίευσα από τον έντυπο τύπο. Ακόμα τον άκουσα -αυτό σίγουρα στην τηλεόραση- να αναρωτιέται γιατί τόσος θυμός και οργή. Δεν ξέρω πού ακριβώς απευθυνόταν ούτε και τι ακριβώς εννοούσε. Μπορούσα όμως να τον καταλάβω όταν διέκρινε την ματαιότητα πίσω από την επιθυμία των ανθρώπων για περισσότερη ομορφιά, πλούτο και εξουσία αφού, όπως δήλωνε, "όλοι στο ίδιο μέρος θα πάμε"!
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου