Όταν ο Μανώλης Ρασούλης ήθελε να πληρώσει τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας στην οποία διέμενε, άπλωνε απλά την χούφτα του με τα λεφτά. Μέσα από αυτήν την χούφτα η διαχειρίστρια έπαιρνε τα λεφτά που χρειαζόταν για να εξοφλήσει τον λογαριασμό. Διάβασα τις τελευταίες μέρες πως η κόρη του Ρασούλη διαμαρτύρεται γιατί δύο μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες συμπεριέλαβαν στην κυριακάτικη έκδοσή τους cd με τραγούδια του πατέρα της. Η βιασύνη των εφημερίδων να εκμεταλλευτούν εμπορικά την συγκινησιακή φόρτιση των αναγνωστών από την πρόσφατη απώλεια του Ρασούλη δείχνει ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο πενθούν οι αγορές. Σύμφωνα με αυτό το πένθος ο Ρασούλης υπήρξε πεθαμένος προτού καν έρθει το βιολογικό του τέλος! Οι τυφλωμένες από τον ανταγωνισμό και το κέρδος αγορές ποντάρουν πολλά στον θάνατο ενός δημιουργού -είναι πια γνωστό πως μετά από ένα τέτοιο γεγονός το ενδιαφέρον του κοινού γίνεται ζωηρότερο, οι πωλήσεις αυξάνονται θεαματικά και η εμπορική απήχηση είναι δεδομένη.
Από τον τάφο του ο Μανώλης Ρασούλης μας απλώνει και πάλι την χούφτα του. Αυτήν την φορά δεν κρατάει λεφτά αλλά μας ξαναθυμίζει την κίνηση του αυνανιστή! Είμεθα κοινωνίες που μαλακίζονται και αυτό το ξέρουν ακόμη και οι νεκροί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου