《ΝΕΚΡΑ》

Οι θέσεις από τα πάρκινγκ των αυτοκινήτων αραιώνουν. Οι άνθρωποι που περπατούν στους δρόμους είναι ελάχιστοι σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες. Στη διάρκεια των γιορτών οι μεγάλες και πολύβουες πόλεις μοιάζουν με τόπους που κατοικούνται από ανθρώπους που αναμένουν βομβαρδισμούς και ταμπουρώνονται σε  καταφύγια για να γλιτώσουν τις ζωές τους. Τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά και η οικονομική δραστηριότητα παραλύει. 

Θέλοντας να μιλήσουν για την εικόνα της πόλης, οι άνθρωποι μιλούν για 《Νέκρα》. Για αυτούς, δεν νοείται ΖΩΗ χωρίς αδιάκοπη οικονομική συναλλαγή και χωρίς εργαζόμενους που θα διατηρούν ανοιχτά τα μαγαζιά και θα είναι πλήρως διαθέσιμοι στις καταναλωτικές ορέξεις του κόσμου. Επίσης, δεν νοείται ΖΩΗ χωρίς κόρνες, άγχη και εκνευρισμούς οδηγών. Η πόλη είναι νεκρή ζώνη άπαξ και εγκαταλειφθεί από το μεγάλο μέρος των κατοίκων της.

Για να αντιληφθούμε τη ΖΩΗ θα πρέπει να σκηθούμε στην 《ερημιά του πλήθους》και την σιωπή. Ίσως τότε, καταλάβουμε ότι η πόλη που ξεμένει από κόσμο δεν ξεμένει από ζωή...