Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ 《 Η ΠΙΕΣΙΣ》

Οι λεωφορειόδρομοι σχεδιάστηκαν για να διευκολύνουν την κίνηση των λεωφορείων.Ωστόσο, αρκετά συχνά χρησιμεύουν και ως πάρκινγκ αυτοκινήτων. Προχτές, ένας συμπολίτης μας πάρκαρε το αυτοκίνητο του σε λεωφορειόδρομο σε κεντρική οδό της πόλης. Ήθελε, λέει,  να αγοράσει φάρμακα από ένα φαρμακείο και θεώρησε φυσικό και πρέπον να παρεμποδίζει την κυκλοφορία. Μάλιστα, ακούγοντας την παρατεταμένη κόρνα του λεωφορείου έδειξε να θυμώνει!

Το παραπάνω  γεγονός δείχνει ότι δεν έχουμε απαλλαχτεί από την νοοτροπία εκείνη που ιεραρχεί τα προσωπικά προβλήματα και τις ανάγκες μας σαν τα σπουδαιότερα του κόσμου. Ο 《παρκαδόρος》 στον λεωφορειόδρομο δεν σκέφτηκε ούτε μια στιγμή να μετακινηθεί με τα πόδια και αν μπορούσε να εισέλθει με το αυτοκίνητο μέσα στο φαρμακείο, θα το έκανε. Επίσης, η παραλαβή του φαρμάκου ήταν μια επείγουσα πράξη κατά την οποία οι  επιβάτες του λεωφορείου θα έπρεπε να ταλαιπωρηθούν προκειμένου να δείξουν ότι συμπάσχουν! Χρόνια τώρα, η  ανάγκη του ενός γίνεται η ανάγκη του κόσμου όλου! Νομίζω ότι το παρατραβήξαμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου