Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα παρατήρησης μπορούμε να διαπιστώσουμε αρκετά. Δυο φίλες πίνουν τον καφέ τους και μπουχτισμένες από την οικογενειακή ζωή με το μεγάλωμα και την ανατροφή των παιδιών τους, βιάζονται να πουν όσα γίνεται περισσότερα στον λίγο χρόνο που διαθέτουν. Η μια κυρία έχει μαζί και τα δυο της παιδιά. Το ένα περιφέρεται ασκόπως στο χώρο του καφέ και το μεγαλύτερο είναι απορροφημένο με ένα τάμπλετ. Τάμπλετ, υπολογιστές, τηλεόραση επιστρατεύονται πάντα από τους ενήλικες που αναζητούν προσωρινώς να κατευθύνουν την προσοχή των παιδιών και , έτσι, να βρουν την ησυχία τους. Ωστόσο, τα παιδιά που απασχολούνται με τα τάμπλετ μπορεί να γίνουν ενοχλητικά και να διακόπτουν την φλυαρία των γονέων τους. Στην προκειμένη περίπτωση, το αγόρι βρίσκει μια άγνωστη λέξη και διακόπτει την μητέρα του ζητώντας αποσαφήνιση. Η μητέρα ακούει και, χωρίς να δείχνει κανέναν ενθουσιασμό να εξηγήσει, συνεχίζει την ομιλία με την φίλη της ρουφώντας δυνατά μια τζούρα από το τσιγάρο της...
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου