Bρίσκω ιδιαιτέρως συμπαθητικούς εκείνους τους ανθρώπους που πασχίζουν να απεγκλωβίσουν μια ορισμένη ποσότητα βλέννας που έχει παγιδευτεί εντός της ρινικής και στοματικής κοιλότητάς τους(στην Ωτορινολαρυγγολογία υπάρχει ως οπισθορινική έκκριση). Τους βρίσκω ακόμα πιο συμπαθητικούς όταν περνάω από δίπλα τους και αυτοί χωρίς ίχνος διακριτικότητας παίρνουν μια βαθιά εισπνοή και βγάζουν τον γνώριμο μακρόσυρτο ήχο, προμήνυμα για την εκτόξευση ενός πρασινωπού ή κιτρινωπού περιεχομένου που σαν εμφανιστεί φαντάζει σαν μια πρωτότυπη και γλοιώδη εικαστική παρέμβαση στο αντιαισθητικό αστικό περιβάλλον!
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου