Προχτές το βράδυ είχε μια ολιγόλεπτη μπόρα. Οι δρόμοι λαμπύριζαν και ο ουρανός είχε καθαρίσει πολύ σύντομα. Περπατώντας, συνάντησα μια νεαρή κοπέλα να φοράει σκουφάκι και να κρατάει μια ανοιχτή ομπρέλα για να προστατευτεί από την...ξαστεριά. Προφανώς η κοπέλα, φορώντας σκουφάκι και βλέποντας βρεγμένο το οδόστρωμα, συμπέρανε ότι η βροχή συνέχιζε να πέφτει. Το στιγμιότυπο αυτό είναι μια καλή αφορμή για να αναρωτηθούμε όλοι εμείς πάνω στο κατά πόσο η εικονική πραγματικότητα έχει πλήξει τις αντιληπτικές μας ικανότητες. Αν δεν είμαστε σε θέση να διακρίνουμε τόσο απλές καταστάσεις, τότε ας αρχίσουμε να ανησυχούμε.
Zηλεύω την πνευματική του εγρήγορση. Ξαγρυπνάει για όλους εμάς.Ζηλεύω το ερευνητικό του πάθος για τον εντοπισμό και την καταγραφή της πιο ασήμαντης λεπτομέρειας που ,όμως, είναι απαραίτητη για τη συναρμολόγηση των μερών σε όλο.Οι "χειροποίητες ιδέες", η εκπληκτική άνεση και ευχέρεια της γλώσσας είναι αξιοζήλευτα στοιχεία που σφραγίζουν την πνευματική πορεία του λογοτέχνη Πάνου Θεοδωρίδη.Ταπεινά, του αφιερώνω το παρόν ιστολόγιο ως μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου