Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...

Όπως τα λεφτά πηγαίνουν στα λεφτά έτσι και ο κόσμος πηγαίνει στον κόσμο. Την προηγούμενη φορά, δύο καλοντυμένες κυρίες μπήκαν στην καφετερία για να πιουν καφέ και να πούνε τα δικά τους. Διάλεξαν ένα τραπέζι και κάθισαν αντικριστά. Μέσα σε δευτερόλεπτα κοίταξαν συνομωτικά η μία την άλλη και αποφάσισαν ακαριαία να σηκωθούν και να εγκαταλείψουν τον καλαίσθητο χώρο της καφετερίας λίγο προτού δώσουν  παραγγελία. Οι κυρίες αποχώρησαν επειδή τη στιγμή της επίσκεψης υπήρχαν ελάχιστες παρέες στο μαγαζί! Θα έλεγα ότι δεν είναι ούτε οι πρώτες αλλά ούτε και οι τελευταίες που συναντώ να αντιδρούν έτσι. Ξέρω αρκετό κόσμο που συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο σε ανάλογες περιπτώσεις. Ο αξιοπρεπής χώρος, το καλό σέρβις, το διακριτικό περιβάλλον και η συνεύρεση των φίλων,  φαίνεται πως δεν αρκούν και αφήνουν ανικανοποίητους κάποιους ανθρώπους. Επίσης σκέφτομαι ότι οι δύο γυναίκες της παρέας δεν διαθέτουν αυτάρκεια και μοιάζουν σαν να θέλουν να μετατραπούν σε αντικείμενα παρατήρησης και σχολιασμού μέσα σε ένα περιβάλλον με περισσότερο κόσμο. Θα είχε ενδιαφέρον να μιλήσουμε για τη μοναξιά αυτού του τύπου...