Ο πατέρας τραβολογάει από το μανίκι του μπουφάν το παιδί του. Όλη η εικόνα παραπέμπει σε βίαιη προσαγωγή υπόπτου προς εξακρίβωση στοιχείων στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα. Υποθετικά μιλώντας, καταλαβαίνω τα εξής: Το παιδάκι είναι περίπου στην ηλικία των δέκα ετών και στο χέρι του κρατάει ένα τρίγωνο για τα κάλαντα. Προφανώς, το παράκανε στον χρόνο που είχε στη διάθεσή του να πει τα κάλαντα και ο πατέρας του βγήκε από το σπίτι για να τον περιμαζέψει.Το παιδί αντιστέκεται σθεναρά στις προθέσεις του πατέρα που θέλει να το μαντρώσει στο σπίτι. Βλέποντας αυτές τις αντιδράσεις, ο πατέρας τον αφήνει και, κάνοντας λίγα βήματα παραπέρα, προσπαθεί να τον δελεάσει με "κάτι" που έχει στο σπίτι και είναι πολύ ενδιαφέρον. Το παιδί, μάλλον, έχει ξαναδεί το έργο αυτό και δεν δείχνει να εμπιστεύεται αυτά που τού λέει ο πατέρας του. Επιμένει στη στάση του και ο πατέρας προκειμένου να τον μεταπείσει αλλάζει μέθοδο. Ανακατεύει εκφοβισμό με απειλές και του λέει πως θα τον εγκαταλείψει στο δρόμο.
Δεν γνωρίζω την εξέλιξη του περιστατικού. Ωστόσο, βλέπω ότι σαν ενήλικες δυσκολευόμαστε να πείσουμε τα παιδιά για ορισμένα ζητήματα που θα έπρεπε να επιλύονται με μεγαλύτερη ευκολία. Το δέλεαρ, η απειλή και ο εκφοβισμός είναι τα συνηθισμένα μέσα που μετέρχονται οι μεγάλοι όταν ο διάλογος δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου